เลนส์ถ่างแสง คือ

• น. เลนส์เว้า.

• เลน     น. ดินเปียกเหลวจนปั้นไม่ได้ เช่น โกยเลนลอกท้องร่อง.
• เลนส์     น. วัตถุโปร่งใสซึ่งมีพื้นหน้าเป็นผิวนูนหรือเว้า โดยทั่วไปมักทำด้วยแก้ว มีสมบัติหักลำแสงที่ผ่านไปให้ลู่เข้าหรือถ่างออกได้; ( แพทย์ ) แก้วตา. ( อ.
• ลน     ก. อังไฟเพื่อให้ร้อนแต่ผิว ๆ หรือให้อ่อนเป็นต้น เช่น เอาขี้ผึ้งลนไฟ เอาไม้ลนไฟให้อ่อน; วิ่ง, อยู่นิ่งไม่ได้, มักใช้ประกอบคำอื่นว่า ลนลาน ลุกลน
• ถ่าง     ก. แยกปลายออกให้ห่างจากกัน เช่น ถ่างขา, กางออก.
• แส     ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
• แสง     ๑ น. ความสว่าง, สิ่งที่ทำให้ดวงตาแลเห็น; เพชรพลอย เช่น ตาวจิ้มแสง ว่า ดาบฝังพลอย. ๒ น. อาวุธ, ศัสตรา, เครื่องมีคม, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระแสง
• สง     ก. หย่งให้กระจายตัวหรือยกขึ้นให้น้ำหรือของเล็ก ๆ ร่วงลง เช่น สงข้าว สงฟาง สงถั่วงอก สงเส้นบะหมี่. ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า
• เลนส์ตีบแสง    น. เลนส์นูน.
• เลนส์รวมแสง    คนย่อ คนเดี่ยว เครื่องทำให้ไอน้ำหรือแก๊สจับตัวกันเป็นของเหลว หรือของแข็ง เครื่องสะสมประจุไฟฟ้า
• จุดรวมแสงจากเลนส์    จุดโฟกัส จุดรวมแสง
• เลนส์ที่ทำให้แสงไม่พร่า    เลนซ์รวมที่ใช้แก้ภาวะตาพร่า
• กรมช่างแสง    คลังแสง โรงงานผลิตอาวุธ
• ให้ถูกแสงแดด    ตากแดด ผึ่งแดด
• เลนส์ถ่ายใกล้    เลนส์โคลสอัพ เลนส์ถ่ายระยะใกล้ เลนส์ถ่ายภาพระยะใกล้
• คลังแสง    น. คลังอาวุธของทางราชการ เช่น คลังแสงสรรพาวุธของกองทัพบก.