เลิกซื่อสัตย์กับ คือ

• หยุดสวามิภักดิ์กับ
  เลิกจงรักภักดีกับ

• เลิก     ก. ยกหรือเปิดสิ่งที่ปูลาดหรือคลุมอยู่เป็นต้น เช่น เลิกเสื่อ เลิกผ้าคลุม นอนไม่เรียบร้อย ผ้านุ่งเลิกสูงขึ้นไป; เพิกถอนสิ่งที่เคยปฏิบัติมา เช่น
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ซื่อ     ว. ตรง เช่น คนซื่อ, ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เช่น พูดซื่อ ๆ, ไม่คดโกง เช่น หน้าซื่อ; นิ่งเฉยอยู่ไม่กระดุกกระดิกเหมือนสิ่งไม่มีชีวิต เช่น แข็งซื่อ, ทื่อ
• ซื่อสัตย์     ก. ประพฤติตรงและจริงใจ, ไม่คิดคดทรยศ, ไม่คดโกงและไม่หลอกลวง.
• ซื่อสัตย์กับ     จงรักภักดีต่อ ยืนหยัดร่วมกับ จงรักภักดีกับ
• อสัตย์     ว. ไม่ซื่อสัตย์, ไม่ซื่อตรง, กลับกลอก, เช่น คนอสัตย์, อาสัตย์ ก็ว่า. ( ส. ; ป. อสจฺจ).
• สัต     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• สัตย     สัดตะยะ-, สัด น. ความจริง เช่น รักษาสัตย์, คำมั่นสัญญา, เช่น เสียชีพอย่าเสียสัตย์ ลูกเสือให้สัตย์ปฏิญาณ. ว. จริง เช่น วาจาสัตย์,
• สัตย์     สัดตะยะ-, สัด น. ความจริง เช่น รักษาสัตย์, คำมั่นสัญญา, เช่น เสียชีพอย่าเสียสัตย์ ลูกเสือให้สัตย์ปฏิญาณ. ว. จริง เช่น วาจาสัตย์,
• กับ     ๑ น. เครื่องดักสัตว์ชนิดหนึ่ง มีลิ้นหรือไก เมื่อไปกระทบเข้าก็จะปิดหรืองับทันที, โดยปริยายหมายถึงอุบายที่ใช้ล่อให้หลงเชื่อ. ๒
• เลิกต่อสู้กับ    ยอมจํานน ยอมแพ้
• ต่อสู้กับ    จัดการกับ คัดค้าน ขัดแย้งกับ แข่งขันกับ ต่อต้าน ประกาศสงครามกับ ดิ้นรนต่อสู้กับ กระแทกกันกับ ผลักกับ แก่งแย่งกับ เล่นกับ ไม่เห็นพ้องกับ ดิ้นรนต่อสู้
• บุคคลร่างเล็กซึ่งเป็นที่ดูถูก    คนแคระ
• ปฏิกิริยาออกซิเดทีฟฟอสโฟริเลชั่น    ปฏิกิริยาการเติมหมู่ฟอสเฟต ปฏิกิริยาโฟโตฟอสโฟริเลชั่น
• คนซื่อสัตย์    คนซื่อตรง คนดี สาธุชน