เลือดกำเดา คือ

• น. เลือดที่ออกทางช่องจมูก.

• เลือ     ( ถิ่น ) ว. บาง, ลาง.
• เลือด     น. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• อด     ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
• ดก     ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
• กำ     ๑ ก. งอนิ้วมือทั้ง ๔ ให้จดอุ้งมือ, เอานิ้วมือทั้ง ๕ โอบรอบสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, อาการที่งอนิ้วมือทั้ง ๕ รวบสิ่งใดสิ่งหนึ่งไว้. น. มือที่กำเข้า;
• กำเดา     น. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกำเดา. ( ข. เกฺดา ว่า ร้อน); แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัดว่า ไข้กำเดา.
• เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• เดา     ก. คิดคาดเอาเองโดยไม่มีหลักหรือเหตุผล.
• ดา     ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
• เลือดกําเดา    กําเดา
• กำเดาะ    ว. กระเตาะ, รุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว. (ปาเลกัว).
• ไข้กำเดา    (โบ) น. ไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัด.
• เลือดกําเดาไหล    การตกเลือด ห้อเลือด อาการเลือดออก
• กำเลา    (แบบ) ว. โง่, อ่อน, ไม่รู้เท่าทัน, ไม่มีไหวพริบ, เช่น ดุจตักแตนเต้นเห็นไฟ บมิใฝ่หนีไกล กำเลากำเลาะหวังเขญ. (อนิรุทธ). (ข. กํเลา จาก เขฺลา).

• พี่ชายคุณบอกฉันเรื่องที่คุณมีเลือดกำเดาไหลแล้ว
• เมื่อมันผสมกับเยื่อเมือก เลือดกำเดาก็เจือจางได้
• คุณอาจจะมีเลือดกำเดาไหล และตามด้วยอาการเวียนหัว
• โห ที่รัก งั้นเลือดกำเดาเขายังไม่หยุดไหลใช่มั้ย
• เรื่องตลกเกี่ยวกับเลือดกำเดา และทั้งหมดนั่นน่ะ
• ถ้านายพยายามจะทำตลกล่ะก็ แค่เลือดกำเดาก็พอแล้ว
• เธอแค่จับหัวตัวเอง และจมูกเธอก็มีเลือดกำเดาไหล
• ลูกของเธอมาทำร้ายลูกฉัน จนเลือดกำเดาไหลเชียวนะ
• ขนาดทำงานดึกหลายคืนแล้ว เลือดกำเดายังไม่ไหลเลย
• พี่คุณเล่าเรื่องเลือดกำเดาของคุณให้ฉันฟังแล้ว