เลื่อยล้า คือ
- ว. เมื่อยล้า, เหนื่อยอ่อน, บอบช้ำ, ในบทกลอนใช้ว่า เมลื่อยมล้า ก็มี.
- เลื่อย น. เครื่องมือสำหรับตัด มีหลายชนิด ใบเลื่อยทำด้วยเหล็กกล้า ด้านที่ใช้เลื่อยมีคมเป็นฟันจัก ๆ. ก. ตัดด้วยเลื่อย.
- ลื่อ น. ลูกของเหลน.
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- ยล ยน ก. มองดู.
- ล้า ๑ ว. หย่อนแรงหรือกำลัง เช่น เดินขึ้นเขามาก ๆ เข่าล้า ยกของมากจนแขนล้า สมองล้า, ย่อหย่อน เช่น จิตใจล้า. ๒ ว.
- เลื่อยลอ น. เครื่องมือสำหรับตัดไม้ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นปื้นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ปลายข้างหนึ่งมีด้ามสำหรับจับ.
- ลอยลํา ขาดลอย ลอย ลอยน้ํา
- เมื่อยล้า ก. อาการที่เมื่อยมากทำให้เดินเคลื่อนไหวได้ช้าลง.
- เลื่อยลันดา น. เครื่องมือสำหรับตัดไม้ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นปื้น โคนใหญ่ ปลายรี ที่โคนมีด้ามทำด้วยไม้เป็นคันสำหรับจับ.
- เหนื่อยล้า v. เชื่องช้าลงกว่าเดิมเพราะหย่อนหรือขาดแรงกำลัง , ชื่อพ้อง: เหนื่อย, ล้า, เมื่อยล้า, อ่อนล้า ตัวอย่างการใช้: ท่านนายกฯ เดินตามริมสนามกอล์ฟด้วยระยะทางถึง 5 กิโลเมตรทำเอาผู้ติดตามเหนื่อยล้
- ไม่เมื่อยล้า ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ไม่รู้จัดเหน็ดเหนื่อย ไม่เบื่อหน่าย
- ซึ่งเหนื่อยล้า อิดโรย ซึ่งอ่อนแรง
- ทำให้เมื่อยล้า ทำให้อิดโรย เกี่ยวกับการสวมใส่
- อย่างเตี้ยล่ํา ม่อต้อ
- การทอยลูกเต๋า การทอดลูกเต๋า
มือถือ