เลื้อยไปทั่ว คือ

• ขึ้นเปะปะ
  คุยเรื่อยเปื่อย
  เขียนเรื่อยเปื่อย
  เดินเที่ยว

• เลื้อย     ก. ทอดวกเวียนไป (ใช้แก่ไม้เถา), เสือกไปด้วยอก (ใช้แก่สัตว์ไม่มีตีน ตัวยาว) เช่น งูเลื้อย ไส้เดือนเลื้อย.
• ลื้อ     ๑ น. ไทยพวกหนึ่งอยู่ในแคว้นสิบสองปันนา. ๒ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เพศชาย ใช้พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองเป็นกันเอง,
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ทั่ว     ว. ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, ทุกหนทุกแห่ง, เช่น ทั่วตัว ทั่วโลก ทั่วหน้า.
• ว่ายไปทาง    ว่ายเข้าหา
• เล่นไปทั่ว    วิ่งไล่กันไปทั่ว
• กระจายไปทั่ว    แผ่ไปทั่ว หว่านไปทั่ว หลายแห่ง ซุบซิบ ลือกันไป แพร่ออกไป แพร่ไปทั่ว แพร่กระจาย
• ซึ่งแผ่ขยายไปทั่ว    ซึ่งมีผลกระทบอย่างมาก
• แจกจ่ายไปทั่ว    ส่งไปทั่ว
• ให้แพร่หลายไปทั่ว    ซึ่งเคลื่อนเป็นวงกลม เป็นรูปวงกลมหรือวงแหวน แจ้งให้ทราบทั่วไป
• เล็งไปที่    พุ่งเป้าไปที่ มุ่งไปที่ ยิงไปที่ พุ่งเป้าไปยัง
• แผ่ไปทั่ว    กระจายไปทั่ว ครอบคลุมไปทั่ว ซาบ ซึมซ่าน ซึมผ่าน ซึมเข้า ซึมแทรก ตลบ แพร่กระจาย ปกคลุมไปทั่ว แพร่กระจายไปทั่ว
• เลือนไปทีละน้อย    หายไป จางไป
• ซึ่งแพร่กระจายไปทั่ว    ซึ่งระบาดไปทั่ว