เสียงกู่ คือ

• เสียงร้องเรียก
  เสียงเรียก

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียง     น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กู     ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด ในปัจจุบันมักถือกันว่าไม่สุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• กู่     ๑ ( โบ ) น. วิหาร เช่น ในกู่แก้วเกษมมฤคทายพนน้นน. ( ม. คำหลวง ทศพร); ( ถิ่น-พายัพ ) อนุสาวรีย์, กุฏิ, เจดีย์. ๒ ก.
• เสียงกัด    เสียงขบฟัน เสียงดังแหลม เสียงดีดนิ้ว
• เสียงกับๆ    เสียงกุบกับ
• เสียงก้อง    น. เสียงดังมากอย่างเสียงในที่จำกัด เช่นในโบสถ์; เสียงดังไปได้ไกล.
• เสี่ยงกับ    มั่นใจกับ เชื่อใจกับ
• เสลี่ยงกง    น. เสลี่ยงที่มีพนักโค้งเหมือนกงเรือ.
• เสียงกรน    n. เสียงที่เกิดจากการหายใจในลำคอ เมื่อจวนจะหลับหรือหลับแล้ว ตัวอย่างการใช้: เขานอนลืมตาโพลง ฟังเสียงกรนของพ่อที่ดังสนั่นมาจากห้องข้างๆ
• เสียงกริ๊งๆ    เสียงกระดิ่ง

• ฟังเสียงกู่ก้องของคนดู ที่ร้องเรียกชื่อเรา อีกแล้ว
• เสียงกู่ร้องและสาปแช่ง ทิ่มแทงอย่างโหดร้าย
• เสียงกู่ร้องของเขา เนิ่นนานและก้องกังวาล
• เสียงกู่ร้องก่อนการทำสงครามของทหาร
• มันเป็นเสียงกู่ร้องพร้อมรบ
• มันเหมือนเสียงกู่ร้อง