เสียงจ๊อกแจ๊ก คือ

• การเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วจนทำให้เกิดเสียงหวือ
  การเปิดหวูด
  การเป่าหวีด
  การเป่าหวูด
  การเพรียกร้องของนก
  เสียงหวีด
  เสียงหวือดังกล่าว
  เสียงหวูด
  เสียงเพรียกร้องของนก
  เสียงร้องจ๊อกแจ๊ก

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียง     น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• จ๊อก     ว. เสียงร้องของไก่เมื่อเวลาเจ็บหรือใกล้จะตาย, เสียงร้องของไก่ชนตัวที่แพ้, โดยปริยายหมายความว่า ยอมแพ้, ใช้ตามสำนวนนักเลงไก่ เพราะไก่ตัวใดร้องจ๊อก
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• แจ     ๑ ว. กระชั้นชิด, ไม่คลาด, ไม่ห่าง, (ใช้ในอาการที่คุมหรือติดตาม) เช่น คุมแจ ตามแจ. ๒ น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์
• เสียงร้องจ๊อกแจ๊ก    เสียงจ๊อกแจ๊ก เสียงนกร้อง
• นกที่มีเสียงจ็อกแจ็กชนิดหนึ่ง    คนพูดมาก
• ส่งเสียงร้อง-จ้อกแจ้ก    สั่นด้วยความตื่นเต้น
• จ้อกแจ้ก    ว. เสียงดังเช่นนั้น, เสียงของคนมาก ๆ ที่ต่างคนต่างพูดกันจนฟังไม่ได้ศัพท์.
• เสียงคุยจ้อกแจ้กจอแจ    เสียงคุยกันอึกทึก
• กุญแจเสียง    pic017.jpg (กุญแจเสียง) น. เครื่องหมายอย่างหนึ่งที่ใช้ในการบันทึกเสียงดนตรีสากล เขียนไว้ตอนหน้าของบรรทัด ๕ เส้นเพื่อกำหนดระดับเสียงของตัวโน้ต, กุญแจประจำหลัก ก็เรียก.
• พูดเสียงออกทางจมูก    snuffles อาการหวัดที่มีน้ำมูกไหล เสียงสูดจากจมูก

• เขาเอาแต่ทำเสียงจ๊อกแจ๊กใส่หูฉัน !