เสียงสวด คือ

• 1) n.
  เสียงที่เป็นทำนองแบบพระสวดมนตร์ ชื่อพ้อง: เสียงสวดมนตร์
  ตัวอย่างการใช้: พอสิ้นเสียงสวด ผู้เป็นพราหมณ์หยิบฝ้ายขาวมาผูกข้อมือ
  2) n.
  
  , ชื่อพ้อง: เสียงด่า
  ตัวอย่างการใช้: เขาไม่ค่อยอยากกลับบ้านเพราะรู้ว่าต้องกลับไปฟังเสียงสวดของแม่อีกหลายชั่วโมง

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียง     น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• สว     สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
• สวด     ก. ว่าเป็นทำนองอย่างพระสวดมนต์ เช่น สวดสังคหะ สวดพระอภิธรรม; ( ปาก ) นินทาว่าร้าย, ดุด่า, ว่ากล่าว, เช่น ถูกแม่สวด.
• เสียงสวดมนตร์    เสียงสวด
• เสียงสวรรค์    น. เสียงของประชาชนในระบอบประชาธิปไตยที่รัฐบาลควรรับฟัง ในความว่า เสียงประชาชนคือเสียงสวรรค์.
• โรงสวด    ที่ส่วนตัวในโบสถ์สําหรับผู้สวดมนต์ ห้องสวดมนต์ พิธีทางศาสนา ห้องสวดมนต์ในโรงเรียน ห้องในโรงพิมพ์ โบสถ์เล็ก โรงพิมพ์
• เพลงสวดสรรเสริญ    เพลงสดุดี
• ออกเสียงเฉพาะสวดมนต์    ออกเสียงสูงต่ำ อ่านออกเสียงสูงต่ำ เปล่งเสียงเฉพาะ
• เพลงสวด    n. เพลงสรรเสริญคุณพระเจ้า , clf.: เพลง
• เสียงสูงสุด    ผู้ร้องเสียงสูงสุด adj ส่วนของเสียงดังกล่าว เสียงร้องสูงสุด
• เสียงสั่น    เสียงกังวาน เสียงสั่นเครือ เสียงกระเส่า

• เพื่อให้เสียงสวดจากพวกเขา เป็นพลังอมตะแก่เรา
• ดูเหมือนว่าพระเจ้า จะฟังเสียงสวดมนต์อ้อนวอนของเจ้า
• เสียงสวดเค้าเยี่ยมกว่าวันธรรมดาซะอีก
• แต่อย่าโกรธท่านเลยนะ คิดเสียว่าเสียงสวดของคุณคงไปไม่ถึงท่าน
• ถ้าปราศจากเสียงสวด เทพเจ้าก็หมดพลัง
• แต่เพื่อความชัดเจน ฉันจะฝากเสียงสวดมนตร์ไว้กับข้อความเสียงเขา
• ผมอยู่ใกล้สุเหร่า ผมได้ยินเสียงสวด
• เซ็กซี่สีน้ำตาล เซ็กซี่ เสียงสวด
• ชีพจรชีพจรชีพจรการทำสำเนาที่สดใสของผู้ป่วยเสียงสวดไอและอาเจียนเสียง ;
• ที่ซึ่งเสียงสวดมนต์ของพระสงฆ์ดังไปทั่วตัวเมืองในยามรุ่งอรุณและพลบค่ำ