เสียงเปล่ง คือ
"เสียงเปล่ง" การใช้"เสียงเปล่ง" อังกฤษ"เสียงเปล่ง" จีน
- การกล่าวคำพูด
การพูด
การร้อง
การเปล่งเสียง
คารม
ฝีปาก
ระดับสูงสุด
สิ่งที่เปล่งออก
เสียงร้อง
- เส ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
- เสีย ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
- เสียง น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
- สี ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- เปล เปฺล น. เครื่องสำหรับนอน ใช้ไกวหรือโยก, เครื่องสำหรับนอนเล่นแกว่งไกวไปมาได้, เครื่องสำหรับหามคนเจ็บ; เรียกภาชนะบางอย่างที่มีรูปลักษณะอย่างเปล
- เปล่ง เปฺล่ง ก. ฉายออก, แผ่ออก, เช่น เปล่งรัศมี, ออกเสียง เช่น เปล่งเสียง. ว. แจ่มใส, สุกใส.
- ปล่ง ปฺล่ง ว. ปลอด, ตลอด, จะแจ้ง, เป็นทางไป, กระจ่าง, โปร่ง.
- ล่ง ( กลอน ) ว. โล่ง, ว่าง, เปล่า, ไม่มีเครื่องกำบัง.
- เปล่งเสียงดัง ออกเสียงดัง เปล่งเสียง
- เปล่งเสียงสูง กรีดร้อง
- เปล่งเสียง ออกเสียง ตะเบ็ง ตะเบ็งเสียง ตะโกน กลายเป็นเสียงสระ ทำให้มีเสียง ร้องเสียง เปลี่ยนเป็นเสียงสระ ประกาศ ทําให้มีเสียง ขับร้อง ร้องเพลง ทําให้เกิดเสียงดนตรี ส่งเสียง เปล่ง เปล่งเสียงดัง ร้อง แผดเสียง พู
- เกี่ยวกับเสียงเปล่ง เกี่ยวกับเสียงร้อง แสดงด้วยวาจา
- เปล่งเสียงเฉพาะ ออกเสียงสูงต่ำ ออกเสียงเฉพาะสวดมนต์ อ่านออกเสียงสูงต่ำ
- การเปล่งเสียง การตะเบ็ง การตะโกน การร้อง การแผดเสียง การพูด การกล่าวคําพูด การกล่าวคำพูด คารม ฝีปาก ระดับสูงสุด สิ่งที่เปล่งออก เสียงร้อง เสียงเปล่ง การทําให้มีเสียง การส่งเสียง การออกเสียง
ประโยค
- ไม่ว่าฉันจะพยายามมากแค่ไหน ก็ไม่มีเสียงเปล่งออกมา