เสียงเล่าลือ คือ

• กิตติศัพท์
  ชื่อเสียง
  เกียรติคุณ
  เสียงยกย่อง
  เสียงสรรเสริญ

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียง     น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• เล่า     ก. พูดหรือบอกเรื่องราวให้ผู้อื่นฟัง เช่น เล่าเรื่อง. ว. คำใช้ประกอบข้อความข้างหน้าเพื่อยืนยันให้มีน้ำหนักขึ้น เช่น มิน่าเล่า กินไหมเล่า
• เล่าลือ     ก. แพร่ข่าวกันแซ่ เช่น เขาเล่าลือกันว่าจะเกิดน้ำท่วมใหญ่.
• ล่า     ก. ถอย (ใช้แก่คนจำนวนมาก ๆ) เช่น ล่าทัพ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กันเป็น ล่าถอย เช่น กองทัพต้องล่าถอย; เที่ยวติดตามหา (เพื่อจับ ฆ่า หรือเพื่อการกีฬา
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• เสียงเลื่อน    น. เสียงร้องเพลงที่ผิดระดับไปทีละน้อย ๆ.
• เสียงเลื้อน    (โบ) น. เสียงอ่านหรือสวดทำนองเสนาะ เช่น เสียงเลื้อนเสียงขับ. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง).
• เสียงเล็ก    เสียงต่ํา เสียงกระซิบ เสียงเบา
• เสียงเล็กเสียงน้อย    น. น้ำเสียงที่แสร้งดัดให้เล็กหรือเบากว่าปรกติในลักษณะออดอ้อนเป็นต้น.
• เรื่องเล่าลือ    คําเล่าลือ เรื่องเล่า
• ชื่อเสียงเลว    ชื่อเสียงไม่ดี

• แต่มีเสียงเล่าลือว่า ท่านฆ่าอัศวินผู้ยิ่งใหญ่แห่งไซบีเรีย .
• นั่นสิ เราจะประเมินค่าเสียงเล่าลือในหมู่สาวๆต่ำไปไม่ได้หรอกนะ
• มันเป็นเสียงเล่าลือเท่านั้น
• เสียงเล่าลือกิมจิของเราจากที่นี่ เราจะครอบครองร้านอาหารให้ทั่วเกาหลีเลย