เสียดสีให้เกิดเสียง คือ

• ขูดขีดให้เกิดเสียง

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียด     ก. เบียดกัน เช่น เจดีย์ระดะแซง เสียดยอด. ( นิ. นรินทร์ ); เสียบ, แทรก, แซง, เช่น สูงเสียดฟ้า;
• เสียดสี     ก. ถูกัน เช่น กิ่งไม้เสียดสีกันจนเกิดไฟไหม้ป่า. ว. อาการที่ว่ากระทบกระเทียบเหน็บแนมด้วยความอิจฉาเป็นต้น เช่น เธอไม่ชอบเขา จึงพูดเสียดสีเขาเสมอ
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกิด     ก. เป็นขึ้น, มีขึ้น, กำเนิด; มีขึ้นเป็นขึ้นโดยกะทันหัน เช่น เกิดตายไปเสียก่อนที่จะได้รับมรดก เกิดฝนตกลงมา.
• เสียง     น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• ทำให้เกิดเสียงเสียดสี    กระท่อนกระแท่น ซึ่งกัดกร่อน ซึ่งทำให้คันหรือระคายเคือง เกี่ยวกับการข่วน
• สิ่งที่ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบหรือเสียงเสียดสี    ผู้ขโมยวัวหรือควาย
• พูดเสียดสี    วิจารณ์อย่างรุนแรง ทำให้เลว ประจาน ประฌาม ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ถากถาง เยาะเย้ย
• เสียงเสียดสี    เสียงผ่านลิ้นกับฟันหรือฟันกับริมฝีปาก adj
• ทำให้เกิดเสียง    ส่งเสียง