เสียรู้ คือ

• ก. แพ้เพราะโง่กว่าเขาหรือไม่ทันชั้นเชิงเขา.

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• รู้     ก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.
• เสถียร    สะเถียน, -เถียนระ- ว. มั่นคง, แข็งแรง, คงตัว. (ส. สฺถิร; ป. ถิร).
• เสถียร-    สะเถียน, -เถียนระ- ว. มั่นคง, แข็งแรง, คงตัว. (ส. สฺถิร; ป. ถิร).
• เสียรอย    (วรรณ) ก. ทำรอยให้หลงเข้าใจผิด เช่น แล้วเสียรอยถอยหลังลงสู่สระศรี. (ม. ร่ายยาว กุมาร).
• เสียรังวัด    ก. พลอยได้รับผิดด้วยในเหตุที่เกิดขึ้น, พลอยเสียหายไปด้วย, เช่น เด็กในบ้านไปขโมยมะม่วงของเพื่อนบ้าน เขามาต่อว่า เจ้าของบ้านก็พลอยเสียรังวัดไปด้วย.
• เสียราศี    ก. เสียสง่า, เสียเกียรติยศ, เสียศักดิ์ศรี, เสียสิริมงคล, เช่น คบคนชั่วทำให้เสียราศี.
• เสียรูป    ก. ผิดรูปผิดร่างไป เช่น กระเป๋าใบนี้ใส่ของอัดแน่นจนเกินไป ทำให้เสียรูปหมด.
• เสียรูปคดี    (ปาก) ก. เป็นผลให้คดีเปลี่ยนไปในทางที่เสียเปรียบ.
• เสียรูปร่าง    ผิดลักษณะ เสียรูป เสียรูปเสียทรง
• ทำให้เสียรูปเสียร่าง    ทำให้เสียหาย ทำให้เสียโฉม
• กระเสียร    -เสียน ว. คับแคบ, ลำบาก, ฝืดเคือง, ใช้เข้าคู่กับคำ กระเบียด เป็น กระเบียดกระเสียร. (ป. กสิร).

• ผมไม่ได้มองไปเห็นคุณเสียรู้ได้อย่างง่ายดาย
• ขอโทษครับ คุณแท็กการ์ท เราเสียรู้พวกมัน
• เพราะมันมีแผนที่จะให้คนหัวไม่ดี คิดไม่ทันต้องเสียรู้พวกเขา
• ทำให้สายตาเสียรู้ไหม
• กันไว้ดีกว่าเสียรู้