เสี้ยนแผ่นดิน คือ
- น. ข้าศึก, ผู้ที่คิดคดทรยศต่อแผ่นดิน.
- เส ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
- เสี้ยน ๑ น. เนื้อไม้ที่แตกเป็นเส้นเล็ก ๆ ปลายแหลมอย่างหนาม, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น หน่อไม้แก่มีเนื้อเป็นเสี้ยน; ข้าศึก เช่น
- สี ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
- สี้ น. ยาสีฟันโบราณ ใช้สีเพื่อให้ฟันดำ, ชี่ ก็เรียก.
- แผ่ ก. คลี่ขยายกระจายออกไปให้มีลักษณะแบนราบหรือกว้างกว่าเดิมหรืออาการอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แผ่อาณาเขต แผ่หาง; ให้ เช่น แผ่ส่วนบุญ.
- แผ่น น. สิ่งที่มีลักษณะแบน ๆ อย่างกระดาษหรือกระดาน เช่น แผ่นกระดาษ แผ่นกระดาน, ลักษณนามใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น กระดาษแผ่นหนึ่ง กระดาน ๒
- แผ่นดิน น. พื้นดินของโลก; รัฐ, ประเทศ, เช่น แผ่นดินไทย; รัชกาล เช่น ผลัดแผ่นดิน.
- ดิน ๑ น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น; แผ่นดิน เช่น
- เปลี่ยนแผ่นดิน ก. เปลี่ยนพระเจ้าแผ่นดิน คือ พระเจ้าแผ่นดินองค์ใหม่ขึ้นครองราชสมบัติ, ผลัดแผ่นดิน ก็ว่า.
- เสี้ยนหนามแผ่นดิน น. ข้าศึก, ผู้ที่คิดคดทรยศต่อแผ่นดิน.
- บนแผ่นดิน ขึ้นไกลเข้าไปจากฝั่ง ต่างจังหวัด บนเนิน หัวเมือง ไปยังบริเวณภายในประเทศ
- ผืนแผ่นดิน แผ่นดิน พื้นแผ่นดิน ภูวดล ธรณี ปฐพี พสุธา พื้นดิน พื้นพสุธา พื้นพิภพ
- พื้นแผ่นดิน แผ่นดิน ผืนแผ่นดิน ภูวดล ธราดล พื้นทวีป ภาคพื้น โลก พื้นโลก แหล่งหล้า ที่ดิน พื้นดิน เมทนีดล เมทนี เมทินี ผืนโลก
- สิ้นแผ่นดิน ก. ไม่มีแผ่นดินอยู่ เช่น บ้านเมืองที่เสียเอกราช คนในชาติก็สิ้นแผ่นดิน; สิ้นรัชสมัย เช่น สิ้นแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว.
- เงินแผ่นดิน เงินของรัฐ เงินของแผ่นดิน เงินรัฐบาล เงินหลวง กล่องขนาดใหญ่ ทรวงอก ลังขนาดใหญ่ สิ่งที่เก็บอยู่ในหีบ อุรา
มือถือ