เอกรส คือ

• เอกกะ-
  น. รสอันเอก ได้แก่ วิมุตติรส คือ รสที่เกิดจากการหลุดพ้นจากกิเลส. (ป.).

• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอก     เอกะ-, เอกกะ- ว. หนึ่ง (จำนวน); ชั้นที่ ๑ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้น หรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือวิทยฐานะ สูงกว่า โท) เช่น ร้อยเอก
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• รส     น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
• ออกรส    ว. มีรสมีชาติ, โดยปริยายหมายความว่า เป็นที่ชอบอกชอบใจ, สนุกสนาน.
• เอกระ    เอกกะหฺระ (ปาก) ก. ถือตัวไม่กลัวใคร, ไม่ขึ้นแก่ใคร.
• เอกรูป    เอกกะ- น. รูปแบบอย่างเดียวกัน. (อ. uniform).
• เอกสารสิทธิ    เอกกะสานสิด (กฎ) น. เอกสารที่เป็นหลักฐานแห่งการก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวน หรือระงับซึ่งสิทธิ.
• เอกสารสิทธิ์    n. โฉนดที่แสดงกรรมสิทธิ์ในที่ดิน ตัวอย่างการใช้: ชาวบ้านส่วนใหญ่ยังไม่มีเอกสารสิทธิ์ และไม่มีที่ทำกิน clf.: ฉบับ
• เอกราช    เอกกะราด ว. เป็นอิสระแก่ตน, ไม่ขึ้นแก่ใคร.
• เอกสารสละสิทธิ    การสละสิทธิ
• เอกสารสำคัญ    n. หนังสือที่เป็นหลักฐานสำคัญ ตัวอย่างการใช้: ห้องนี้เป็นห้องเก็บเอกสารสำคัญต่างๆ ที่เป็นสมบัติของสมาชิก มูลนิธิโนเบล clf.: ชิ้น
• เอกสารสิทธิʼvi    อุปกรณ์ เครื่องดนตรี เครื่องมือ
• เอกสารสําคัญ    หลักฐาน ใบสําคัญ ใบแสดงหลักฐาน