เอาขึ้นบ่า คือ

• แบก
  ขึ้นบ่า

• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอา     ๑ ก. ยึด เช่น เอาไว้อยู่; รับไว้ เช่น เขาให้ก็เอา; พา, นำ, เช่น เอาตัวมา; ต้องการ เช่น ทำเอาชื่อ ทำงานเอาหน้า; ถือเป็นสำคัญ เช่น เจรจาเอาถ้อยคำ
• เอาขึ้น     ถ่ายสินค้า ขนขึ้น ถ่ายของ ถ่ายเทสินค้า
• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• ขึ้น     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
• ขึ้นบ่า     แบก เอาขึ้นบ่า ขี่คอ ขึ้นหลัง
• นบ     ( กลอน ) ก. ไหว้, นอบน้อม.
• บ่     บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
• บ่า     ๑ น. ส่วนของร่างกายระหว่างคอกับหัวไหล่, โดยปริยายหมายถึงอินทรธนูหรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น บ่าเสา บ่าเสื้อ. ๒ ว.
• เอาสินบน    กินสินบน ซึ่งติดสินบนได้ ซึ่งทุจริตได้ ซึ่งเน่าเปื่อยได้ ซึ่งเสื่อมได้ ซื้อได้ด้วยสินบน เกี่ยวกับการให้สินบน
• เอาขั้วออก    ทำให้ไร้ขั้ว
• เอาขึ้นรถไฟ    พาขึ้นรถไฟ
• เอาขึ้นหลัง    แบก
• เอาข้างเข้าถู    (สำ) ว. ไม่ใช้เหตุผล, ดื้อดันจะเอาชนะให้ได้, เอาสีข้างเข้าถู ก็ว่า.
• เอาสินค้าขึ้น    ขึ้นฝั่ง ทำให้ขึ้นบก นำขึ้นฝั่ง ปลอกเปลือก -vร