เอือนกิน คือ
- ว. เรียกลักษณะมะพร้าวเป็นเอือนว่า มะพร้าวเอือนกิน.
- เอ ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
- เอือน ๑ ( โบ ) น. พยาธิในท้องชนิดหนึ่ง เช่น ลางคาบมีตืดมีเอือนในท้องนั้น. ( ไตรภูมิ ). ๒ น. ลักษณะของเนื้อมะพร้าวแก่ที่บาง ขรุขระเหมือนผิวมะกรูด
- อือ อ. คำที่เปล่งออกมาเป็นการตอบรับหรือรับรู้.
- อน อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
- นก ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
- กิน ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
- เอนกลับ พาดกลบ พิงกลับ พาดกลับ
- เอนกาย ก. นอน.
- ซ้อนกัน กองกัน กองขึ้น สะสม เข้าด้วยกัน เพิ่มขึ้น ทับกัน ซับซ้อน สลับซับซ้อน เชิงซ้อน
- นอนกิน ก. ไม่ต้องทำงานก็มีกิน โดยมีผลประโยชน์เป็นรายได้ เช่น นอนกินดอกเบี้ย.
- นอนก้น ก. อาการที่ผงหรือตะกอนเป็นต้นในของเหลวตกลงไปอยู่ก้นที่รองรับของเหลวนั้น เช่น ตะกอนนอนก้น.
- เพื่อนกัน ฉันกันเอง ฉันไมตรี ชอบพอ มีมิตรจิต มีไมตรี รู้จักมักคุ้นได้ สนิทสนม เข้าสังคมได้
- เพื่อนกิน n. เพื่อนที่คบหาสมาคมด้วยเมื่อมีเงินเลี้ยงดูเท่านั้น คำตรงข้าม: เพื่อนตาย ตัวอย่างการใช้: แม่ติงว่าอย่าหวังพึ่งพาอาศัยอะไรจากเพื่อนกินเลย
- เก้าอี้เอนกาย เก้าอี้นอน
- เอกสารที่ถ่ายเอกสารเหมือนกัน 4 ชิ้น หนึ่งในสําเนาสี่ฉบับ
มือถือ