แกล้ม คือ

• แกฺล้ม
  น. ของกินกับเหล้า, กับแกล้ม ก็ว่า.
  ว. ไปด้วยกัน, ควบคู่กันไป, แกมกัน, (ใช้แก่กิริยากิน) เช่น กินแกล้มเหล้า.

• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แกล     แกฺล ( ราชา ) น. หน้าต่าง, ใช้ว่า พระแกล เช่น เปิดพระแกล.
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• ล้ม     ก. กิริยาที่ตั้งอยู่แล้วเอนลงหรือทอดลงถึงพื้นหรือทลายลง เช่น ต้นไม้ล้ม ล้มตัวลงนอน ตึกล้ม, ทำให้มีอาการเช่นนั้น เช่น ล้มจอมปลวก ถูกผลักล้มลง,
• กับแกล้ม    -แกฺล้ม น. ของกินกับเหล้า, แกล้ม ก็ว่า.
• ม้าแกลบ    แกลบ
• กล้อมแกล้ม    กฺล้อมแกฺล้ม ก. เคี้ยวไม่ทันแหลกแล้วรีบกลืน, เคี้ยวไม่ถนัด; พูดอ้อมแอ้มพอให้ผ่านไป, พูดไม่สู้ชัดความเพื่อให้เสร็จไป; กะล่อมกะแล่ม ก็ว่า.
• มีแกลบมาก    มีลักษณะเป็นแกลบ
• แกล่    แกฺล่ (โบ) ว. ใกล้, เกือบ, เช่น สามลักษณะนี้ใกล้ แกล่แม้นไป่มี. (โลกนิติ).
• แก้ม    น. บริเวณหน้าทั้ง ๒ ข้างถัดตาลงมา, ราชาศัพท์ว่า พระปราง, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีรูปเช่นนั้น เช่น เฉือนมะม่วงเอาแต่ ๒ แก้ม = เฉือนเอา ๒ ส่วนที่มีลักษณะเหมือนแก้ม.
• แก้วแกลบ    -แกฺลบ น. ตะกรันเกิดจากเถ้าแกลบที่แข็ง มีสีขาว; ชื่อแร่หินชนิดหนึ่ง.
• กลั่นแกล้ง    ก. หาความไม่ดีใส่ให้, หาอุบายให้ร้ายโดยวิธีต่าง ๆ, แกล้งใส่ความ.
• แกล้วกล้า    กล้า กล้าหาญ เก่งกล้า เก่งกาจ ฉลาด ชํานาญ วิสารท หลักแหลม เก่ง ฉกรรจ์ ฉกาจ ห้าวหาญ องอาจ แข็งแรง
• ทแกล้ว    ทะกฺล้า, ทะแกฺล้ว น. ผู้กล้า, ทหาร.
• แกลน    แกฺลน (โบ; กลอน) ก. คร้าม, กลัว, เกรง, เช่น ฤๅแกลนกำลังศร. (สรรพสิทธิ์).

• มีร้านอยู่ที่หนึ่งตรงหน้าออฟฟิศ กับแกล้มอร่อยมาก
• ไปเถอะ เราได้กับแกล้มเป็นความยโสของเขาแล้วล่ะ
• อื่นๆ มีอาหาร กับแกล้ม ของหวาน เครื่องดื่มแต่ละชนิด
• คุณไม่สั่งกลับแกล้มใช่ไหมครับ ค่ะ ไม่ต้องค่ะ
• พวกเราเกือบทั้งหมดอยู่ที่นั่น ช่วยเอากับแกล้มมาด้วย
• ถ้าคุณกำลังคิดถึงของฝาก อาหาร หรือกับแกล้มชั้นเลิศ ..
• และเอาสาหร่ายทะเลมาย่าง ไว้แกล้มกับไวน์ด้วย
• ปากก็คาบกับแกล้ม มือนึงเปิดกระป๋องเบียร์ ยกซดแล้วเรอ
• ฉันรู้มาว่าสามีของคุณชอบทานหอยนางรมแกล้มกับกิมจิค่ะ
• วันนี้ พวกเครื่องแกล้มทั้งหมด ชั้นเลี้ยงเอง