แกว่งเท้าหาเสี้ยน คือ

• (สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อน.

• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แกว     ๑ น. คนชาติหนึ่งในเขตตังเกี๋ย. ๒ น. เรียกไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลายสำหรับชักกบในรูว่า ขอแกว. ๓ น. เบาะแส, ระแคะระคาย, ในคำว่า รู้แกว. ๔
• แกว่ง     แกฺว่ง ก. อาการที่เคลื่อนไหวไปทางโน้นทีทางนี้ทีโดยที่โคนหรือต้นของสิ่งนั้นติดอยู่กับสิ่งอื่น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยู่กับที่, ไม่อยู่ในแนว,
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เท้า     น. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.
• ท้า     ก. ชวนขันสู้ เช่น ท้าพนัน ท้ารบ.
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสี้ยน     ๑ น. เนื้อไม้ที่แตกเป็นเส้นเล็ก ๆ ปลายแหลมอย่างหนาม, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น หน่อไม้แก่มีเนื้อเป็นเสี้ยน; ข้าศึก เช่น
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• สี้     น. ยาสีฟันโบราณ ใช้สีเพื่อให้ฟันดำ, ชี่ ก็เรียก.
• แกว่งตีนหาเสี้ยน    (สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อน.
• เสียงเท่าฟ้าหน้าเท่ากลอง    (สำ) น. เสียงอึกทึกครึกโครมแสดงว่ามีความสนุกสนานร่าเริงเต็มที่, เสียงดังมาก.
• ม้าเทียมเกวียน    ม้าลากเกวียน
• หาเสียงเพื่อ    รณรงค์เพื่อ

• แต่ทำอย่างนี้มันแกว่งเท้าหาเสี้ยนรึเปล่า
• และแน่ที่สุดว่า ฉันไม่แกว่งเท้าหาเสี้ยน
• แต่เธอนั่นแหล่ะ ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง
• จากสิ่งที่ผมได้ยินมา เขาแกว่งเท้าหาเสี้ยนจบอาชีพของตัวเอง
• ถ้าปล่อยให้แกว่งเท้าหาเสี้ยนแบบนั้นเรื่องมันจะยิ่งไปกันใหญ่
• อย่างเช่นแกว่งเท้าหาเสี้ยนน่ะ
• ฉันไม่ต้องแกว่งเท้าหาเสี้ยน
• อย่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนนักเลย
• เขากำลังแกว่งเท้าหาเสี้ยน
• แกว่งเท้าหาเสี้ยนน่ะสิ