แกว่น คือ

• แกฺว่น
  (โบ) น. แก่น.
  ว. แกล้วกล้า, ว่องไว.

• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แกว     ๑ น. คนชาติหนึ่งในเขตตังเกี๋ย. ๒ น. เรียกไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลายสำหรับชักกบในรูว่า ขอแกว. ๓ น. เบาะแส, ระแคะระคาย, ในคำว่า รู้แกว. ๔
• สิ่งที่แกว่งหรือสั่น    ผู้มีใจโลเล เครื่องมือแกว่งหรือสั่น
• กวัดแกว่ง    กฺวัดแกฺว่ง ก. จับด้ามวัตถุให้ปลายตั้งขึ้นแล้วปัดไปมา เช่น กวัดแกว่งอาวุธ, ไม่อยู่ที่ เช่น จิตกวัดแกว่ง, แกว่งกวัด ก็ว่า.
• แกว่งกวัด    แกฺว่งกฺวัด ก. จับด้ามวัตถุให้ปลายตั้งขึ้นแล้วปัดไปมา เช่น แกว่งกวัดอาวุธ, ไม่อยู่ที่ เช่น จิตแกว่งกวัด, กวัดแกว่ง ก็ว่า.
• แกว่งไกว    ก. แกว่งไปมา.
• ขอแกว    น. ไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลาย สำหรับชักกบในรู.
• พริกแกว    ดู ขี้หนู ๑ (๑).
• มันแกว    น. ชื่อมันชนิด Pachyrhizus erosus (L.) Urban ในวงศ์ Leguminosae ใช้กินดิบ ๆ มีรสชืด ๆ หรือหวานน้อย ๆ เมล็ดเป็นพิษ, พายัพเรียก มันแกวลาว.
• รู้แกว    ก. รู้เบาะแส, รู้ระแคะระคาย, เช่น รู้แกวว่าจะมายืมเงินเลยหลบหน้าไปก่อน.
• แกว่ง    แกฺว่ง ก. อาการที่เคลื่อนไหวไปทางโน้นทีทางนี้ทีโดยที่โคนหรือต้นของสิ่งนั้นติดอยู่กับสิ่งอื่น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยู่กับที่, ไม่อยู่ในแนว, เช่น จิตแกว่ง.
• แกว่งน้ำ    เขี่ยด้วยมือ แพดเดิล หมายถึง อุปกรณ์นำเข้าข้อมูลอีกตัวหนึ่ง มีลักษณะคล้ายกับก้านควบคุม ผิดกันแต่ว่า ที่จับของแพดเดิลนี้จะมีลักษณะเป็นปุ่มกลม ๆ แทนที่จะเป็นแท่งยาวแบบก้านควบคุม ปุ่มดังกล่าว จะใช้มือบ
• แกว่งใน    คนใน กวนใน
• แก่กว่า    สูงวัย อาวุโส แก่
• กวะแกว่ง    กฺวะแกฺว่ง ก. แกว่งไปมา เช่น ช่อช้อยกวะแกว่งไกว. (ม. คำหลวง จุลพน).