แก่ง คือ

• น. พืดหินหรือโขดหินที่กีดขวางทางน้ำ มักจะมีตามต้นแม่น้ำ.

• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แก่     ๑ ว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน;
• ก่ง     ก. ทำให้งอเป็นรูปโค้ง, ทำให้โค้ง, เช่น ก่งศร ก่งคอ, โก่ง ก็ว่า. ว. โค้ง เช่น คิ้วก่ง, โก่ง ก็ว่า.
• แก้ง    ก. ขูดให้หมด; เคล็ด, ยอก, เช่น คอแก้ง.
• แก๊ง    (ปาก) น. กลุ่มคนที่ตั้งเป็นก๊กเป็นเหล่า (มักใช้ในความหมายไม่ดี) เช่น แก๊งโจร แก๊งอันธพาล. (อ. gang).
• งูปี่แก้ว    ปี่แก้ว
• แกตลิง    ริชาร์ด จอร์แดน แกตลิง
• แกร่ง    แกฺร่ง ว. แข็ง, แข็งกร้าว.
• แกล้ง    แกฺล้ง ก. ทำให้เดือดร้อนรำคาญ เช่น เขาแกล้งฉัน, แสร้ง เช่น เขาแกล้งทำเป็นปวดฟัน, จงใจทำ พูด หรือแสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้เขาเสียหาย อาย เดือดร้อน ขัดข้อง เข้าใจผิด เป็นต้น เช่น ข้าพเจ้าไม่ไ
• แกว่ง    แกฺว่ง ก. อาการที่เคลื่อนไหวไปทางโน้นทีทางนี้ทีโดยที่โคนหรือต้นของสิ่งนั้นติดอยู่กับสิ่งอื่น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยู่กับที่, ไม่อยู่ในแนว, เช่น จิตแกว่ง.
• แก่งแย่ง    ก. พยายามเอารัดเอาเปรียบกันหรือจะเอาแต่ได้ข้างเดียว, ไม่ปรองดองกัน.
• แก้วกุ้ง    น. รังไข่ของกุ้งที่เจริญเต็มที่ มีสีแดงอมส้มหรือสีส้ม, ชาวบ้านเข้าใจว่าเป็นมันกุ้งที่เป็นก้อนอยู่ในหัวกุ้ง.
• แก้เชิง    ก. ใช้เล่ห์เหลี่ยม ชั้นเชิง หรือ อุบาย หักล้างเล่ห์เหลี่ยม ชั้นเชิงหรืออุบายของอีกฝ่ายหนึ่ง.
• กลั่นแกล้ง    ก. หาความไม่ดีใส่ให้, หาอุบายให้ร้ายโดยวิธีต่าง ๆ, แกล้งใส่ความ.
• กล้าแกร่ง    กล้าแข็ง

• การแก่งห้าสายพันธ์ กับสองรางวัลในพันธ์เดียวกัน
• เอาหล่ะ ถ้าเค้าไม่ได้ไปล่องแก่ง เค้าอยู่ที่ไหน
• แบบนี้อนุมานได้เลยว่า ข้างหน้าคือแก่งเสือเต้น
• สมบัติอันล้ำค่าของพระองค์ จารึกแก่งอัคมันราห์
• เธอไม่ต้องการฉันแน่ เวลาฉันแก่งอมเหมือนคุณยาย
• ไม่มีพ่อแม่ผู้ปกครองที่ไหน จะแก่งแย่งกับลูกตัวเอง
• ฉันต้องแก่งแย่งกับนังชะนี * ชะนี = ผู้หญิงร่านๆ *
• ฉันกดแตรแก่งที่ซู้ด เก็บไว้ให้พวกเรากดมั้งนะ
• ล่องแก่งถ้าชื่อผมคิดว่าหลายคนที่บางครั้งได้ยิน
• กิจกรรมนั่งเรือ-นั่งช้าง-เดินป่า-ล่องแก่งแพไม้ไผ่