แขกเมือง คือ

• น. แขกของบ้านเมือง.

• แข     น. ดวงเดือน, พระจันทร์. ( ข. ).
• แขก     ๑ น. ผู้มาหา, ผู้มาแต่อื่น, ผู้ที่มาร่วมงานพิธีของเจ้าภาพ, บางทีเรียกว่า แขกเหรื่อ; คนบ้านอื่นที่มาช่วยทำงาน. ๒ น. คำเรียกชาวอินเดีย
• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมือ     ก. ไป, กลับ.
• เมือง     น. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว; ( โบ ) จังหวัด เช่น เมืองเชียงใหม่ เมืองนครศรีธรรมราช
• มือ     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• แขกบ้านแขกเมือง    n. แขกของบ้านเมือง ชื่อพ้อง: แขกเมือง, อาคันตุกะ ตัวอย่างการใช้: กระทรวงการต่างประเทศจะมีการรับรองแขกบ้านแขกเมืองที่พระที่นั่งอนันตสมาคม
• แขกเต้า    น. ชื่อนกปากงุ้มเป็นขอชนิด Psittacula alexandri ในวงศ์ Psittacidae ที่หน้าผากมีเส้นสีดำลากผ่านไปจดหัวตาทั้ง ๒ ข้าง และมีแถบสีดำลากจากโคนปากลงไปทั้ง ๒ ข้างของคอคล้ายเคราตัวผู้ปากสีแดง ตัวเมียปากสีดำ
• ถั่วแขกเลี้อย    ถั่วแขก ถั่วแดงหลวง ถั่วแฮริคอต
• นกแขกเต้า    นกกระตั้ว นกแก้ว
• แขกเฝ้ายาม    แขกยาม
• แขกเหรื่อ    n. ผู้ที่มาร่วมในงาน ชื่อพ้อง: แขก ตัวอย่างการใช้: บรรดาแขกเหรื่อกำลังทะยอยเข้ามาในงาน clf.: คน
• รับรองแขก    เลี้ยงแขก ต้อนรับแขก รับแขก ทำให้สนุกสนาน รับพิจารณา เชิญไปเลี้ยง
• ห้องรับแขก    ห้องนั่งเล่น

• เรียกว่าเอาสลัมคลองเตยบ้านเรามาตั้งไว้ริมถนน โชว์แขกบ้านแขกเมืองกันทีเดียว
• เป็นที่รู้กันอย่างกว้างขวางว่าอาหารไทยนั้น เอาชนะทั้งใจและท้องของแขกบ้านแขกเมืองที่มาเยืี่ยมเยือนประ
• พระราชวังแห่งนี้มีถึงสามชั้นด้วยกัน เขตพระราชฐานชั้นนอกนั้นมีตึกพระเจ้าเหา อาคารสิบสองท้องพระคลัง ตึกเลี้ยงแขกเมือง อ่างเก็บน้ำ และโรงช้างหลวง
• เป็นเรือนสำหรับรับแขกบ้านแขกเมืองของคหบดีไทย ขุนนางผู้ทรงศักดิ์ หรือคหบดีผู้มั่งคั่ง จะแสดงให้เห็นถึงวิถีชีวิตของนาฏศิลป์ไทยและเสริฟอาหารไทยโบราณ
• เป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชนเผ่าผู้ไทไว้สำหรับดื่มเพื่อบรรเทาความหนาวเย็นและต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองที่มาเยี่ยม เหล้าของผู้ไท คือเหล้าอุ หรือช้างที่ชุม