เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

แช่เย็นที่อุณหภูมิต่ํามาก คือ

การออกเสียง:
"แช่เย็นที่อุณหภูมิต่ํามาก" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • แช่แข็ง
  • แช     ว. เถลไถลไม่ตรงไปตรงมา, มักใช้เข้าคู่กับคำ เชือน เป็น แชเชือน หรือ เชือนแช.
  • แช่     ก. จุ้มหรือใส่ลงไปในน้ำหรือของเหลวอย่างอื่นชั่วระยะเวลาหนึ่ง เช่น แช่น้ำ แช่ข้าว แช่แป้ง,
  • แช่เย็น     ก. เอาใส่ไว้ในเครื่องทำความเย็นหรือน้ำแข็ง; โดยปริยายหมายความว่า เอาไปเก็บไว้เป็นเวลานาน.
  • เย็น     ๑ น. เวลาใกล้ค่ำ ประมาณ ๑๖-๑๘ นาฬิกา. ๒ ว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกน้ำแข็งเป็นต้น, หนาว, หายร้อน, ตรงข้ามกับ ร้อน;
  • นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
  • นที     นะ- ( แบบ ) น. แม่น้ำ. ( ป. ).
  • ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
  • ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
  • ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
  • อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
  • อุณห     อุนหะ- ว. ร้อน, อบอุ่น. ( ป. ; ส. อุษฺณ).
  • อุณหภูมิ     อุนหะพูม น. ระดับความสูงต่ำของความร้อน นิยมวัดได้ด้วยเครื่องมือที่เรียกว่า เทอร์โมมิเตอร์.
  • อุณหภูมิต่ํา     ความเย็น
  • ภู     ๑ น. ดิน, แผ่นดิน, โลก. ( ป. , ส. ). ๒ น. เนินที่สูงขึ้นเป็นจอม, เขา.
  • ภูม     น. บ้าน. ( ข. ).
  • ภูมิ     ๑ พูม, พูมิ-, พูมมิ- น. แผ่นดิน, ที่ดิน. ๒ พูม น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ. ๓ พูม ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ,
  • มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
  • มิต     -ตะ- ว. พอประมาณ, น้อย. ( ป. ).
  • ต่ํา     ตกลง ชั่ว น่ารังเกียจ น่าอดสู น่าอัปยศ เลว เลวทราม เลวทรามต่ําช้า ด้อย ทอหูก อกุศล น้อย ต่ํากว่า ต่ําต้อย ลดลง แย่ สาธารณ์ ทราม อยู่ข้างล่าง
  • มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
  • มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.