แต่งตัวยั่วยวน คือ

• แต่งตัวซอมซ่อ

• แต่     ๑ ว. เฉพาะ, อย่างเดียว, เท่านั้น, เช่น เลือกเอาแต่ที่ดี ๆ อยู่แต่ในบ้าน. บ. นำหน้านามบอกเวลาหรือบอกสถานที่ เช่น มาแต่เช้า มาแต่บ้าน
• แต่ง     ก. จัดให้งาม เช่น แต่งร้าน แต่งบ้าน, ทำให้ดี เช่น แต่งต้นไม้ แต่งผม; จัดตั้ง เช่น แต่งทนาย แต่งราชทูต; จัดแจง เช่น แต่งเครื่องราชบรรณาการ แต่งทัพ;
• แต่งตัว     ก. สวมเสื้อผ้าหรือประดับประดาร่างกาย.
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• ยั่ว     ( โบ ) น. ยาน, เครื่องพาตัวไป, เช่น วอ เสลี่ยง รถ, บางทีใช้ควบกับคำ ยาน เป็น ยั่วยาน, ต่อมาใช้เลือนเป็น ยวดยาน. ก.
• ยั่วยวน     ก. ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งกำเริบรักหรือเกิดความใคร่.
• ยวน     ๑ น. ชื่อชนชาติกรีก, ชาวอินเดียเรียกเพี้ยนมาจากคำ Ionia; เรียกชาวไทยทางล้านนาว่า ไทยยวน, เพี้ยนเป็น เยาวนะ โยน หรือ โยนก ก็มี. ( ส. ). ๒ ก.
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• แต่งตัวด้วย    แต่งอยู่ในชุด
• แต่งตัวสวยหรู    แต่งตัวสวยงาม
• ซึ่งยั่วยวน    ดึงดูดใจ ล่อลวง ล่อใจ ซึ่งยวนใจ ซึ่งล่อใจ
• ที่ยั่วยวน    ที่เชิญชวนในเชิงชู้สาว
• สิ่งยั่วยวน    สิ่งล่อลวง สิ่งล่อใจ สิ่งเย้ายวน
• ตกแต่งสิ่งต่างๆ ด้วยสี    รูปภาพ สัญลักษณ์ ประดับสิ่งต่างๆ ด้วยสี
• แต่งตัว สวยงาม    ภาคภูมิใจ เสยขนด้วยปาก ใช้ขนด้วยปาก

• เขาจะให้ฉันแต่งตัวยั่วยวน