แนบตัวไปกับพื้น คือ

• ทําให้แบนราบไปบนพื้น

• แนบ     ก. แอบชิด, แอบเคียง, เช่น แนบข้าง แนบกาย แนบเนื้อ; ติดไปด้วย เช่น ได้แนบสำเนาจดหมายมาด้วยแล้ว.
• นบ     ( กลอน ) ก. ไหว้, นอบน้อม.
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ไปกับ     ตาม
• ปก     ๑ ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก;
• กับ     ๑ น. เครื่องดักสัตว์ชนิดหนึ่ง มีลิ้นหรือไก เมื่อไปกระทบเข้าก็จะปิดหรืองับทันที, โดยปริยายหมายถึงอุบายที่ใช้ล่อให้หลงเชื่อ. ๒
• พื้น     น. ส่วนราบด้านหน้า ด้านนอก หรือด้านบนของสิ่งที่เป็นผืนเป็นแผ่น เช่น พื้นเรือน พื้นดิน พื้นรองเท้า; ฐาน เช่น พื้นถนนทรุด; แถบ, แถว, ถิ่น, เช่น
• แนบติด    v. เอาติดไปด้วย ,
• แนบแน่น    ว. สนิทแน่น เช่น รักอย่างแนบแน่น.
• ตั๋วไปกลับ    n. ตั๋วเดินทางที่จองทั้งขาไปและขากลับพร้อมกันในคราวเดียวกัน ตัวอย่างการใช้: เขามักตีตั๋วไปกลับเวลาเดินทางกลับบ้านในเทศกาลต่างๆ clf.: ใบ
• ปลีกตัวไปกับ    ออกไปกับ
• แนบชิดกัน    ติด ทาบกัน ประกบ ประสาน ยึด
• แนวไม้คลุมดิน    แนวกันลม
• นําติดตัวไป    พกติดตัว