แบ่งสันปันส่วน คือ

• ก. แบ่งให้ตามสัดตามส่วนที่ควรจะได้.

• แบ     ก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น นอนแบ เปิดแบไว้ ทิ้งแบไว้.
• แบ่ง     ก. แยกสิ่งที่เป็นอันเดียวกันหรือถือว่าเป็นอันเดียวกันออกเป็นส่วน ๆ เช่น แบ่งเงิน แบ่งของ.
• บ่     บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
• บ่ง     ก. ชี้, ระบุ, อ้างหรือแสดงให้รู้โดยเจาะจง, เช่น การกระทำของเขาบ่งชัดอยู่แล้วว่าเขาเป็นผู้กระทำผิด; ใช้ของแหลม ๆ
• สัน     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
• ปัน     ก. แบ่ง เช่น ปันเป็นส่วน ๆ, แบ่งซื้อ ในคำว่า ขอปัน, แบ่งขาย ในคำว่า ปันให้.
• ปันส่วน     ก. แบ่งเฉลี่ยตามส่วน. ว. ที่แบ่งเฉลี่ยตามส่วน เช่น ข้าวปันส่วน.
• ส่วน     น. สิ่งที่แบ่งจากสิ่งรวม เช่น เงินส่วนนี้จะเอาไว้ทำบุญ; การเข้าร่วม เช่น เรื่องนี้ขอมีส่วนด้วย; แผนกย่อย, ฝ่าย, เช่น งานกองนี้แบ่งออกเป็นหลายส่วน,
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• การแบ่งสันปันส่วน    การจัดสรร การแบ่ง
• แบ่งสันปันส่วนระหว่าง    จัดสรร แบ่งปัน
• แบ่งสรรปันส่วน    แบ่งส่วน แบ่งผลกําไร แบ่งเท่าๆ กัน แบ่ง แบ่งปัน แบ่งให้ แบ่งเค้ก
• ที่แบ่งเป็นสองส่วน    หยักลึกเป็นสองแฉก
• แบ่งส่วน    แบ่งปัน แบ่งผลกําไร แบ่งสรรปันส่วน แบ่งเท่าๆ กัน จัดแบ่ง แจก แบ่งสรร แบ่งสันปันส่วน แบ่ง แบ่งออกเป็นส่วนๆ จัดการ แบ่งออกเป็นส่วน แบ่งกลุ่ม แบ่งเป็นท่อนๆ แยกเป็นตอน แยกเป็นส่วน ปัน
• จัดสันปันส่วน    แบ่งสันปันส่วน

• เอาคุณ จัง ลงไป แล้วเรามาแบ่งสันปันส่วนในหมู่พวกเรา
• และเมือเกิดความรุนแรงขึ้น ถึงเรื่องการแบ่งสันปันส่วน
• เราสามารถแบ่งสันปันส่วนได้ดีกว่า อ่า เก็บเขาไว้ใช้งานก็ได้
• การแบ่งสันปันส่วนนั้นต่ำกว่าครึ่ง
• เราจัดแบ่งสันปันส่วน