แป้งจี่ คือ
สัทอักษรสากล: [paēng jī] การออกเสียง:
"แป้งจี่" การใช้"แป้งจี่" อังกฤษ"แป้งจี่" จีน
ความหมายมือถือ
- น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง มักทำด้วยแป้งข้าวเหนียวดำ ผสมกับมะพร้าว เกลือ น้ำตาล แล้วทอดเป็นแผ่นเล็ก ๆ แบน ๆ ลงบนกระทะแบนที่ทาน้ำมันน้อย ๆ; แป้งขนมจีนที่ทำเป็นแผ่นแล้วเผาไฟ.
- แป น. ส่วนหนึ่งของโครงสร้างหลังคา วางอยู่บนโครงสร้างอื่น ๆ ได้แก่ จันทัน ปลายเต้า เสาตุ๊กตา ปลายขื่อ และปลายขื่อประธาน
- แป้ง น. สิ่งที่เป็นผงละเอียดได้จากเมล็ดพืช ผลไม้ และรากไม้ เป็นต้น ใช้เป็นอาหาร, ผงขาว ๆ ที่ทำด้วยหินเป็นต้น สำหรับผัดหน้า.
- จี ว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ. ( ทวาทศมาส ), พายัพว่า จี๋.
- จี่ ๑ ก. เผา, ใช้เข้าคู่กับคำ เผา เป็น เผาจี่, โดยปริยายหมายความว่า ทอดในกระทะที่ทาน้ำมันน้อย ๆ เช่น แป้งจี่. ๒ น. ชื่อแมลงพวกด้วงปีกแข็งในวงศ์
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- ขนมแป้งจี่ แป้งจี่
- เปลี่ยนแปลงจาก เบี่ยงเบนจาก ผันแปรจาก เปลี่ยนจาก
- ที่ไม่เปลี่ยนแปลงจากเดิม ที่ไม่เปลี่ยนแปลง
- การเปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นหลังมือ การเปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิง
- ความแปรปรวนของจิตใจหรืออารมณ์ ความคิดแปลก ๆ ความชอบกล ความเอาแต่ใจของตัวเอง
- เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงจากลักษณะของพ่อแม่ ชอบล้อเล่น ชอบสนุกสนาน ชอบหยอกล้อ เกี่ยวกับกีฬา
- แป๊ดแป๋ ว. มีลักษณะแบนราบเพราะถูกกดถูกเหยียบเป็นต้น ในคำ แบนแป๊ดแป๋, แต๊ดแต๋ ก็ว่า.
- แปด ๑ น. จำนวนเจ็ดบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่าเดือน ๘ ตกในราวเดือนกรกฎาคม-สิงหาคม, ถ้าปีใดมีอธิกมาส คือ มีเดือน ๘ สองหน เรียกว่า เดือน ๘ แรก และ ๘ หลัง. ๒ ก. เปื้อน, มักพูดเข้าคู่กันเป็น แปดเปื้
- แปทู (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. อกไก่.
- แปบ ๑ น. ถั่วแปบ. (ดู ถั่วแปบ). ๒ น. ชื่อปลาน้ำจืดทุกชนิดในสกุล Paralaubuca และ Oxygaster วงศ์ Cyprinidae ลำตัวแบนข้างมาก สันท้องคม ไม่มีหนวด ขนาดยาวไม่เกิน ๑๐ เซนติเมตร เช่น ชนิด P. riveroi, แปบขาว (O.