แป้งมันสําปะหลัง คือ
"แป้งมันสําปะหลัง" อังกฤษ"แป้งมันสําปะหลัง" จีน
- แป น. ส่วนหนึ่งของโครงสร้างหลังคา วางอยู่บนโครงสร้างอื่น ๆ ได้แก่ จันทัน ปลายเต้า เสาตุ๊กตา ปลายขื่อ และปลายขื่อประธาน
- แป้ง น. สิ่งที่เป็นผงละเอียดได้จากเมล็ดพืช ผลไม้ และรากไม้ เป็นต้น ใช้เป็นอาหาร, ผงขาว ๆ ที่ทำด้วยหินเป็นต้น สำหรับผัดหน้า.
- แป้งมัน น. แป้งที่ทำจากมันสำปะหลัง, แป้งสิงคโปร์ ก็เรียก.
- งม ก. ดำน้ำลงไปคลำหาของ, คลำหาของในน้ำ; โดยปริยายหมายความว่า งุ่มง่าม, ชักช้า, เช่น มัวไปงมอยู่ที่ไหน.
- มัน ๑ น. ชื่อเรียกไม้เถาหรือไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ที่หัวใช้เป็นอาหารได้. ๒ น. เนื้อเยื่อเกี่ยวพันชนิดหนึ่งในคนและสัตว์ มีลักษณะนุ่ม ๆ
- มันสําปะหลัง jatropha dulcis jatropha manihot manihot aipi manihot dulcis manihot esculenta manihot palmatus manihot utilissima
- ปะ ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
- หลัง ๑ น. ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหน้าอก; ด้านที่อยู่ตรงข้ามกับด้านหน้าของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง; ส่วนเบื้องบน เช่น หลังมือ หลังเท้า. ว. อยู่ตรงข้ามกับ
- ลัง ๑ น. ภาชนะต่อด้วยไม้หรือสานเป็นรูปสี่เหลี่ยมคล้ายหีบ สำหรับบรรจุสิ่งของ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลังพลาสติก
- แป้งมันสำปะหลัง แป้งมัน
- มันสำ-ปะหลัง สาคูที่ทำจากมันสำปะหลัง
- มันสำปะหลัง n. ชื่อพันธุ์ไม้ต้นขนาดย่อม ใช้หัวทำแป้ง ตัวอย่างการใช้: เมื่อราคามันสำปะหลังสูงขึ้น คนชนบทบางส่วนก็เพิ่มเนื้อที่ปลูกมันสำปะหลังกันมากขึ้น clf.: หัว
- สาคูที่ทำจากมันสำปะหลัง มันสำ-ปะหลัง
- สำปะหลัง น. ชื่อมันชนิด Manihot esculenta Crantz ในวงศ์ Euphorbiaceae หัวดิบเป็นพิษ, สำโรง ก็เรียก.
- ปะหลิ่ม น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, บหลิ่ม ปลิม ปลิ่ม ประหลิ่ม ปะวะหลิ่ม หรือ มะหลิ่ม ก็ว่า.
มือถือ