แผ่กระจาด คือ
- (ปาก) ก. นอนแผ่เต็มที่ เช่น ลงไปแผ่กระจาดอยู่บนร้านข้างโรงยี่เกแล้ว. (รัตนทวารา).
- แผ่ ก. คลี่ขยายกระจายออกไปให้มีลักษณะแบนราบหรือกว้างกว่าเดิมหรืออาการอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แผ่อาณาเขต แผ่หาง; ให้ เช่น แผ่ส่วนบุญ.
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระจาด น. ภาชนะสาน รูปเตี้ย ๆ ปากกว้าง ก้นสอบ, โดยปริยายเรียกเครื่องสานที่ทำเป็นตาโต ๆ ขอบปากแบบพานปากกระจับ สำหรับใส่ของเครื่องกัณฑ์เทศน์มหาชาติ.
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- จา ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
- จาด ๑ น. สีขาวใช้ทาฝาเรือนและอื่น ๆ. ๒ น. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Tor stracheyi ในวงศ์ Cyprinidae ปากเล็ก ลำตัวยาว เกล็ดใหญ่
- แผ่กระจาย ขยาย บวม พอง โป่ง แผ่กว้าง แผ่ขยาย กระจาย แผ่ ขยายตัว ซึม ซึมซาบ แทรก แผ่ซ่าน
- ทิ้งกระจาด น. ประเพณีทางศาสนาอย่างหนึ่งของจีน โดยนำอาหาร ข้าวสาร และเงินใส่กระจาดเล็ก ๆ ทึ้งให้คนยากจนแย่งกันแบบโปรยทาน ต่อมาใช้ทิ้งติ้วหรือสลากสำหรับนำไปขึ้นของแทน.
- เทกระจาด ก. อาการที่รถบรรทุกหรือรถโดยสารเกิดอุบัติเหตุทำให้ผู้โดยสารตายหรือได้รับบาดเจ็บหรือข้าวของต้องเสียหายไปทั้งคัน.
- การแผ่กระจาย การแพร่กระจาย การระบาย
- ค่อยๆ แผ่กระจาย ค่อยๆ แผ่ปกคลุม
- ทําให้แผ่กระจาย ระบาย
- แผ่กระจายทั่ว แพร่หลาย ซ่านไปทั่ว ่ขยาย
- ขาดกระจาย ขาดไม่มีชิ้นดี คลายตัว ฉีก หลุดลุ่ย
มือถือ