แผ่นปะหน้าหนังสือ คือ

• การเย็บปก
  ผู้ผูก
  ผู้มัด
  ยาเกาะติด
  สายมัด
  สิ่งที่ผูกมัด
  เครื่องเข้าปก
  เครื่องเย็บเล่ม

• แผ่     ก. คลี่ขยายกระจายออกไปให้มีลักษณะแบนราบหรือกว้างกว่าเดิมหรืออาการอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แผ่อาณาเขต แผ่หาง; ให้ เช่น แผ่ส่วนบุญ.
• แผ่น     น. สิ่งที่มีลักษณะแบน ๆ อย่างกระดาษหรือกระดาน เช่น แผ่นกระดาษ แผ่นกระดาน, ลักษณนามใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น กระดาษแผ่นหนึ่ง กระดาน ๒
• แผ่นปะ     แผ่นเสริม
• ปะ     ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• หน้าหนังสือ     หน้า แผ่น หน้ากระดาษ
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• หนัง     ๑ น. ส่วนของร่างกายที่หุ้มเนื้ออยู่, หนังสัตว์ที่เอามาทำเป็นของใช้หรือเป็นอาหาร; การมหรสพอย่างหนึ่งเอาหนังสัตว์มาสลักเป็นภาพ เช่น หนังตะลุง,
• หนังสือ     น. เครื่องหมายใช้ขีดเขียนแทนเสียงหรือคำพูด เช่น อ่านหนังสือ เขียนหนังสือ, ลายลักษณ์อักษร เช่น ขอให้เขียนเป็นหนังสือไว้ด้วย, จดหมายที่มีไปมา เช่น
• นัง     นาง
• แผ่นปะหน้าของหนังสือ    ปกในของหนังสือ
• ต้นปะหนัน    ปะหนัน ปาหนัน ลําเจียก
• ในปะหน้า    บัตร รายการคดีและคำพิพากษาของศาล รายการเรื่องราวการพิจารณาโดยคณะกรรมการสภา หนังสือแสดงการเสียภาษีศุลกากร ใบเซ็นของสินค้า
• แผ่นหนังสือ    ก้อนแบน ยาเม็ดแบน แผ่นจารึก แผ่นเล็ก