แผ่วเบามาก คือ

• นิ่มนวลมาก

• แผ่     ก. คลี่ขยายกระจายออกไปให้มีลักษณะแบนราบหรือกว้างกว่าเดิมหรืออาการอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แผ่อาณาเขต แผ่หาง; ให้ เช่น แผ่ส่วนบุญ.
• แผ่ว     ว. เบา ๆ เช่น เสียงแผ่ว คือเสียงเบาเกือบไม่ได้ยิน หายใจแผ่ว คือหายใจเบาจนเกือบไม่รู้สึกว่าหายใจ วาดแผ่ว ๆ คือวาดเบา ๆ พอให้เห็น ปัดแผ่ว ๆ
• แผ่วเบา     adv. เบาจนเกือบไม่ได้ยิน, เบามาก คำตรงข้าม: ดัง ตัวอย่างการใช้: บานประตูห้องนอนปิดลงอย่างแผ่วเบา
• เบา     ว. มีน้ำหนักน้อย, ตรงข้ามกับ หนัก; ย่อมเยา เช่น เบาราคา; ค่อย, ค่อย ๆ, เช่น เสียงเบา เดินเบา ๆ, ทุเลา เช่น ไข้เบาลง, ชะลอกำลังเร็วให้ช้าลง เช่น
• เบามาก     โหวง โหวงเหวง คล้ายลม ตากลม ปลิวได้ง่าย พูดไร้สาระ มีลม มีลมพัด มีลมแรง
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.
• อย่างแผ่วเบามาก    อย่างนิ่มนวลมาก
• อย่างแผ่วเบา    เบา แผ่วเบา อย่างนุ่ม อย่างนุ่มนวล อย่างอ่อนหวาน
• พูดเสียงแผ่วเบา    พูดพึมพํา
• แผ่นบางมาก    การแต่งหน้า การโกน การไสกบ
• ชั่วเบา    (โบ) ว. ชั่วระยะเวลานานตราบที่ยังไม่ได้ถ่ายปัสสาวะ.
• ตัวเบา    v. หมดเงินกับการใช้จ่าย, ใช้จ่ายเงินไปมาก ชื่อพ้อง: หมดตัว, หมดเงิน ตัวอย่างการใช้: แม่ตัวเบาทุกทีเมื่อพาลูกๆ มาแผนกของเล่น
• ของที่มีน้ําหนักเบามาก    ของที่เบาเป็นพิเศษ