แย่งกันออก คือ

• เบียดกันออก
  กรูกันออกมา
  เบียดเสียดออกมา

• แย่     ก. แบะขาและย่อลง, ย่อลง. ว. เต็มที, หนัก, เช่น ปลายเดือนการเงินแย่ อาการไข้แย่ เพียบลงทุกวัน.
• แย่ง     ก. ยื้อเอาไป เช่น ถูกแย่งของไปจากมือ, รีบฉวยหรือรีบทำเสียก่อน เช่น แย่งทาน.
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• แยกออกจากนอกวัด    ทําให้เป็นทางโลก ทําให้ไม่เกี่ยวกับเรื่องศาสนา เปลี่ยนเป็นของฆราวาส
• แยกออก    ทำให้แตกแยก แตกร้าว ถ่าง เลือก แบ่งออกมา กางออก ง้าง อ้าออก ตัดขาด พราก แบ่งแยก ตัดสัมพันธไมตรี หักออก แตกออก แยก แยกกัน แยกทาง แยกจาก เอาออก ถอดบานพับออก ตัดแบ่ง กลั่นกรอง คัดออก คัดเลือก เลือกออก
• ห่างกันออกไป    แยกกัน
• นมที่ไม่ได้แยกไขมันออก    นมที่มีส่วนผสมทั้งหมดจากวัวหรือสัตว์อื่น
• แยกออกจากคนอื่น    แยกออกจากสิ่งอื่น
• แย้งกันอยู่ในตัว    ขัดกัน ขัดแย้ง
• ขนออก    ขนสินค้าออก ถ่ายสินค้าออก