แวววิเชียร คือ
สัทอักษรสากล: [waēo wi chīen] การออกเสียง:
"แวววิเชียร" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
- น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Angelonia goyazensis Benth. ในวงศ์ Scrophulariaceae ใบเรียวยาว ดอกออกตามง่ามใบ มีสีต่าง ๆ เช่น ม่วงแก่ ม่วงอ่อน ขาว ใบและดอกมีกลิ่น.
- แวว ว. สุกใส, วูบวาบ, เช่น ดวงตาฉายแววแห่งความสุข ขัดหัวเข็มขัดเสียแวว เพชรซีกมีแววน้อยกว่าเพชรลูก. น. ลักษณะที่แสดงให้เห็นว่าจะเป็นคนชนิดไร, เค้า,
- วว กระทรวงวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม
- วิ คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
- วิเชียร น. วชิระ, สายฟ้า; เพชร; อาวุธพระอินทร์.
- เชีย ( โบ ) ก. ไหว้ เช่น เชียเชิงเจ้าพ่อผัวแม่แง่. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
- เชียร ๑ ว. แก่คร่ำคร่า, ชำรุด. ( แผลงมาจาก ชีระ). ๒ ว. ว่องไว, เก่ง, เชี่ยว, เช่น เชียรเชียรใบบาตรน้ำ. ( แช่งน้ำ ). ( แผลงมาจาก ชีระ).
- ชี ๑ น. นักบวช เช่น ชีปะขาว; คำเรียกหญิงที่นุ่งขาวห่มขาว โกนคิ้วโกนผมถือศีล, แม่ชี ก็เรียก. ( ส. ชี ใช้พูดต้นนามเป็นเครื่องหมายแห่งความยกย่อง). ๒
- ต้นแวววิเชียร แวววิเชียร
- แก้ววิเชียร น. ชื่อโรคซางละอองเป็นฝ้าบาง ๆ ที่ขึ้นตามลิ้นหรือเพดานหรือกระพุ้งแก้ม สีขาวดั่งเนื้อในมะพร้าว มีอาการท้องอืด ลงท้องนับหนไม่ถ้วน. (แพทย์).
- แวววับ 1) v. มีแสงสุกใสวูบวาบเป็นประกายระยิบระยับ , , ชื่อพ้อง: แวววาว, แวววาม, ระยิบระยับ ตัวอย่างการใช้: แหวนของคุณแม่แวววับทุกวง เพราะเวลาว่างคุณแม่ก็จะเอามาขัดอยู่เรื่อยๆ 2) adv. มี
- แวววาบ กระจายแสง ฉลาดมาก วาววับ สะท้อนแสง เปล่งแสงสว่างอย่างนิ่มนวล แจ่มใส โปร่งใส
- แวววาม ก. มีแสงกลอกกลิ้งอยู่ข้างใน เช่น เพชรเม็ดนี้มีน้ำงาม มีแสงแวววาว, วาวแวว ก็ว่า.
- แวววาว ก. มีแสงกลอกกลิ้งอยู่ข้างใน เช่น เพชรเม็ดนี้มีน้ำงาม มีแสงแวววาว, วาวแวว ก็ว่า.
- ตาแวว ว. ลักษณะของตาที่มีความไวในการเห็นภัยอันตราย, หวาดระแวง, เช่น กาตาแววเห็นธนู.
- มีแวว ผ่องใส มีความหวัง สีกุหลาบ เหมือนกุหลาบ