แหล่งน้ำบ่อ คือ
- แห ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
- แหล่ ๑ แหฺล่ ว. มาก เช่น เหลือแหล่ หลายแหล่. ๒ แหฺล่ น. ตอนหนึ่งหรือบทหนึ่งในเทศน์มหาชาติซึ่งลงท้ายด้วยคำว่า แล เช่น นั้นแล นั่นแล. ก.
- แหล่ง แหฺล่ง น. ถิ่น, ที่อยู่, บริเวณ, ศูนย์รวม, บ่อเกิด, แห่ง, ที่.
- แหล่งน้ำ ต้นน้ำ แหล่งกำเนิด
- ล่ง ( กลอน ) ว. โล่ง, ว่าง, เปล่า, ไม่มีเครื่องกำบัง.
- น้ำ น. สารประกอบซึ่งมีองค์ประกอบเป็นธาตุไฮโดรเจนและออกซิเจนในอัตราส่วน ๑ : ๘ โดยน้ำหนัก เมื่อบริสุทธิ์มีลักษณะเป็นของเหลว ใส ไม่มีสี กลิ่น รส
- บ่ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
- บ่อ น. ช่องลึกลงไปในดินหรือในหินใช้เป็นที่ขังน้ำขังปลาเป็นต้น หรือเป็นแหล่งที่เกิดของสิ่งบางอย่าง เช่น บ่อเกลือ บ่อถ่านหิน บ่อแร่.
- แหล่งน้ํา ต้นน้ํา ตาน้ํา
- แหล่งน้ําเปิด ทะเลสาบ
- แหงนเต่อ ว. ค้างอยู่; โดยปริยายหมายความว่า เก้อ, ไม่สมปรารถนา.
- แหงนเถ่อ ว. ค้างอยู่; โดยปริยายหมายความว่า เก้อ, ไม่สมปรารถนา.
- แห่งนี้ ที่นี่ ตรงนี้
- ชีวิตก็อย่างนี้แหละ ก็คงต้องเป็นอย่างนี้แหละ
- แหล่งกําเนิดของน้ํา ต้นน้ํา