แอนเทอราแซนทิน คือ

• นีโอแซนทิน
  ลูทีน
  เซียแซนทิน
  แคนทาแซนทิน
  แซนโทฟิลล์
  แอสตาแซนทิน
  ไวโอลาแซนทิน

• แอ     ว. เล็ก, อ่อน.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• ทอ     ๑ ก. พุ่งเส้นด้ายหรือเส้นไหมเป็นต้นให้ขัดกับเส้นยืนในเครื่องทอ เช่น ทอผ้า ทอไหม ทอกระสอบ ทอเสื่อ. ๒ ( ถิ่น ) ก. ขวิด, กระทบ, ชน, เช่น
• อร     อะระ- น. กำ, ซี่ล้อรถหรือเกวียน. ( ป. , ส. ). ๒ ออน, ออระ ( กลอน ) น. ผู้หญิง, หญิงงาม, เช่น โอบองค์ผอูนอวล ออกโอษฐ์ อรเอย. ( นิ.
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• แซ     น. ชื่อเรือรบไทยโบราณ ใช้แห่เวลาเสด็จพระราชดำเนินทอดกฐิน.
• ซน     ๑ ก. อาการที่อยู่ไม่สุขจับโน่นฉวยนี่หรือเล่นไม่เป็นเรื่องเป็นราวทำให้เดือดร้อนเสียหาย. ๒ ก. เอาฟืนที่ไหม้ไฟบ้างแล้วซุกเข้าไปในกองไฟเรียกว่า
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทิน     ๑ ( แบบ ) ก. ให้แล้ว. ( ป. ทินฺน). ๒ ทินนะ- ( แบบ ) น. วัน. ( ป. , ส. ).
• แอสตาแซนทิน    นีโอแซนทิน ลูทีน เซียแซนทิน แคนทาแซนทิน แซนโทฟิลล์ แอนเทอราแซนทิน ไวโอลาแซนทิน
• แคนทาแซนทิน    นีโอแซนทิน ลูทีน เซียแซนทิน แซนโทฟิลล์ แอนเทอราแซนทิน แอสตาแซนทิน ไวโอลาแซนทิน
• ไวโอลาแซนทิน    นีโอแซนทิน ลูทีน เซียแซนทิน แคนทาแซนทิน แซนโทฟิลล์ แอนเทอราแซนทิน แอสตาแซนทิน
• แซนทิกแอซิด    กรดแซนทิก
• บาร์บรา โจแอน สเตรย์แซนด์    บาร์บรา สเตรย์แซนด์ สเตรย์แซนด์