โกกนุท คือ

• โกกะนุด
  น. บัวแดง. (ป., ส. โกกนท).

• โก     พี่
• โกก     ๑ น. ไม้รูปโค้งปลายทั้ง ๒ ข้างงอขึ้นเล็กน้อย ใช้พาดคอวัวหรือคอควายสำหรับลากเลื่อนเป็นต้น, คอม ตะโกก หรือ ตะโหงก ก็เรียก. ว.
• กก     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ก ข ค ฆ สะกดว่า แม่กก หรือ มาตรากก. ๒ น. โคน เช่น กกไม้, ต้น เช่น กกขา, ลำต้น เช่น กกเสา. ๓ น.
• กน     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ญ ณ น ร ล ฬ สะกด ว่า แม่กน หรือ มาตรากน. ๒ ( โบ ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่น้ำตาอนาทร. ( นิ. ลอนดอน
• นุ     ๑ ( กลอน ) ตัดมาจากอุปสรรค อนุ เช่น ทราบนุสนธิ์ทุกแห่ง. ( ตะเลงพ่าย ); อเนกนุประการ. ( พงศ. เลขา ); โดยนุกรม. ( ม. คำหลวง วนปเวสน์). ๒ (
• โกน    ๑ น. ลูก. (ข. กูน). ๒ ก. ขูดผมหรือขนด้วยคมมีด. น. ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น ๑๔ ค่ำ หรือแรม ๑๔ ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็เป็นแรม ๑๓ ค่ำ เรียกว่า วันโกน, คู่กับ วันพระ; (ปาก) ชื่อวันก่
• กกน.    กางเกงใน กางเกงชั้นใน
• ตะโกน    ก. ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน.
• ถะโกน    (โบ; กลอน) ก. ตะโกน.
• ผู้โกน    คนตระหนี่ ผู้ขูด ผู้ครูด ผู้เช็ด เครื่องขุดดิน เครื่องขูด เครื่องถู เครื่องเช็ด มีดโกน
• มีดโกน    น. มีดสำหรับโกนผมหรือหนวดเคราเป็นต้น มีดโกนอย่างเก่ารูปร่างคล้ายมีดโต้ สันหนา คมบาง ปรกติมีฝักหุ้มส่วนคม มีดโกนอย่างใหม่ใบมีดยาวรี สันหนา คมบาง มีฝักหุ้มคมเช่นกัน มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า มีดโกนโ
• วันโกน    น. วันที่พระปลงผม คือ วันขึ้นและวันแรม ๑๔ ค่ำ หรือวันแรม ๑๓ ค่ำของเดือนขาด, (ปาก) ชื่อวันก่อนวันพระวันหนึ่ง เดือนหนึ่งมี ๔ วัน คือ ขึ้น ๗ ค่ำ ขึ้น ๑๔ ค่ำ แรม ๗ ค่ำ และแรม ๑๔ ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็แรม
• โกนผม    ปลงผม โกนหัว โกนศีรษะ
• โกนหัว    ปลงผม โกนผม โกนศีรษะ
• โกกเกก    ก. คดโกง, เกะกะระราน, เกกมะเหรก, เช่น มีกิริยาโกกเกกร้ายกาจ. (ม. กาพย์ กุมารบรรพ).