โกนด้วยใบมีด คือ

• โกน
  โกนด้วยมีดโกน
  โกนด้วยมีดโกนหนวด

• โก     พี่
• โกน     ๑ น. ลูก. ( ข. กูน). ๒ ก. ขูดผมหรือขนด้วยคมมีด. น. ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น ๑๔ ค่ำ หรือแรม ๑๔ ค่ำ
• กน     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ญ ณ น ร ล ฬ สะกด ว่า แม่กน หรือ มาตรากน. ๒ ( โบ ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่น้ำตาอนาทร. ( นิ. ลอนดอน
• ด้วย     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• ใบ     น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
• ใบมีด     คมมีด มีด อาวุธที่คล้ายมีด
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีด     น. เครื่องใช้สำหรับฟัน ผ่า จัก เหลา เป็นต้น ทำด้วยโลหะมีเหล็กเป็นต้น ใบมีดมีลักษณะเป็นแผ่น รูปยาวรี มีคมด้านหนึ่ง มีสันอยู่อีกด้านหนึ่ง
• โกนด้วยมีดโกน    โกน โกนด้วยใบมีด โกนด้วยมีดโกนหนวด ทำให้โกร๋น ทำให้โล้น รีดนาทาเร้น ลอก เหนือกว่าเล็กน้อย
• การโกนด้วยมีดโกนหรือเครื่องโกน    การโกนผม การโกนขน
• โกนด้วยมีดโกนหนวด    โกน โกนด้วยใบมีด โกนด้วยมีดโกน
• เสียงตะโกนด้วยความชื่นชม    เสียงแซ่ซ้อง เสียงโห่ร้อง
• ตะโกนดังลั่น    ร้องลั่น
• ตะโกนด่า    ร้องด่า
• ปกคลุมด้วยใบ    กลุ่มใบ การประดับด้วยใบ หน่วยหน้าหนังสือ2หน้า ใบพืช ใบไม้