โกรธไม่พูดไม่จา คือ

• บึ้งตึง
  บูดบึ้งไม่พูดไม่จา

• โก     พี่
• โกรธ     โกฺรด ก. ขุ่นเคืองใจอย่างแรง, ไม่พอใจอย่างรุนแรง, ราชาศัพท์ว่า “ทรงพระโกรธ” ก็ใช้ เช่น ก็จะทรงพระโกรธดั่งเพลิงกาล. ( อิเหนา ). ( ส. โกฺรธ).
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่พูด     ใบ้ มีเสียงที่ไม่ใช่เสียงร้อง ไม่มีถ้อยคํา ไม่ออกเสียง ไร้เสียง wordlessly adv ติดต่อกันด้วยวิธีอื่นที่ไม่ใช่การพูดหรือถ้อยคำ พูดไม่ออก พูดไม่ได้
• ไม่พูดไม่จา     เงียบ เงียบขรึม ขรึม เงียบเฉย มีอารมณ์บูดบึ้ง มืดสลัว เคือง บึ้งตึง บูดบึ้ง นิ่ง
• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• ซึ่งโกรธไม่พูดไม่จา    ที่โกรธขึ้ง
• ที่โกรธได้ง่าย    ที่อารมณ์เสียง่าย
• ที่ไม่พูดไม่จา    นิ่งเงียบ
• พันธไมตรี    n. ข้อผูกมัดในฐานะที่เป็นมิตรกัน ชื่อพ้อง: สัมพันธไมตรี ตัวอย่างการใช้: การประชุมครั้งนี้เป็นการสานพันธไมตรีของสองประเทศให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น
• ซึ่งถูกกระตุ้นให้โกรธได้ง่าย    ซึ่งโกรธง่าย ซึ่งไม่อดทน
• คนที่บูดบึ้งไม่พูดไม่จา    คนที่บึ้งตึง คนที่โกรธขึ้ง