โปกขร- คือ
โปกขะระ-
น. โบกขร, ใบบัว. (ป.).
- โป ๑ น. เครื่องเล่นการพนันของจีน กลักทำด้วยทองเหลืองสี่เหลี่ยม มีลูกแดงขาวข้างในใช้ปั่น, ชื่อการพนันอย่างหนึ่ง
- โปก ว. เสียงดังอย่างเอาค้อนเคาะกระดาน.
- โปกขร โปกขะระ- น. โบกขร, ใบบัว. ( ป. ).
- ปก ๑ ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก;
- โปกขรณี -ขะระนี น. โบกขรณี, สระบัว. (ป.).
- โปกขรพรรษ โปกขะระพัด น. โบกขรพรรษ. (ป. โปกฺขรวสฺส).
- กักขระ ทําตัวป่าเถื่อน
- สักขรา -ขะรา น. น้ำตาล, น้ำตาลกรวด. (ป.; ส. ศฺรกรา).
- อักขร อักขะหฺระ- น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).
- อักขร- อักขะหฺระ- น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).
- อักขระ อักขะหฺระ- น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).
- โบกขร โบกขะระ- น. ใบบัว. (ป. โปกฺขร).
- โบกขร- โบกขะระ- น. ใบบัว. (ป. โปกฺขร).
- ตัวอักขระ ตัวอักษร ตัวหนังสือ ตัวเขียน
- อักขรวิธี น. วิธีเขียนและอ่านหนังสือให้ถูกต้อง, ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่ว่าด้วยตัวอักษร การอ่าน การเขียน และการใช้ตัวอักษร. (ป.).
มือถือ