โมโหร้าย คือ
สัทอักษรสากล: [mō hō rāi] การออกเสียง:
"โมโหร้าย" การใช้"โมโหร้าย" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- เดือดดาล
โกรธ
โมโห
โกรธเป็นไฟ
- โม น. แตงโม. ( ดู แตง ).
- โมโห ก. โกรธ.
- โหร โหน น. ผู้พยากรณ์โดยอาศัยการโคจรของดวงดาวเป็นหลัก; ผู้ให้ฤกษ์และพยากรณ์โชคชะตาราศี. ( ส. , ป. โหรา).
- ร้า ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
- ร้าย ว. ดุ เช่น ใจร้าย, ชั่ว เช่น ปากร้าย คนร้าย, ไม่ดี เช่น เคราะห์ร้าย โชคร้าย ชะตาร้าย; ที่เป็นอันตราย เช่น พิษร้าย เนื้อร้าย โรคร้าย. น.
- คนที่โมโหร้าย คนที่ดุร้าย ความโมโหร้าย
- หญิงโมโหร้าย โสเภณี
- ความโมโหร้าย คนที่ดุร้าย คนที่โมโหร้าย
- โมโหง่าย ขี้โมโห ใจร้อน ดุดัน บุ่มบ่าม เลือดร้อน อารมณ์ร้อน เจ้าอารมณ์ ซึ่งทำให้ระคายเคืองหรือคัน โกรธง่าย ซึ่งทำให้รำคาญ ซึ่งทำให้เป็นบาดแผลที่ผิวหนังได้ ซึ่งมารบกวน ถูครูด ทำให้ทุกข์ ยั่วยุได้ง่าย ระคายเคื
- โมโหรุนแรง อารมณ์เสีย
- คนที่โมโหง่าย คนหุนหันพลันแล่น
- ซึ่งโมโหง่าย ขี้โมโห ซึ่งฉุนเฉียวง่าย ซึ่งโกรธง่าย
- ที่โมโหง่าย ขี้โมโห
- ขี้โมโห adj. ที่มีนิสัยโกรธง่าย ชื่อพ้อง: เจ้าอารมณ์ ตัวอย่างการใช้: ถ้าเขาเป็นคนขี้โมโหเขาอาจจะด่าเธอไปแล้วก็ได้
- ไม่โมโห ไม่ขุ่นเคือง
ประโยค
- พี่เอาแต่ดื่มเหล้า โมโหร้าย และก็ไม่ยอมกลับบ้าน
- เพราะความโมโหร้ายของท่านพี่ อาจจะมาลงที่ข้าแทน
- คุณป้ากาแฟยังบอกอีกว่าเธอโมโหร้าย เหมือนไก่ชน
- มันไม่ใช่อาการของโรคโมโหร้ายหรืออะไรหรอกนะคะ
- ว่าทำไมเขาถึงเป็นคนอารมณ์ร้าย ขี้โมโหร้ายนัก
- แต่ผมไม่เคยคาดว่าหล่อนเป็นคนโมโหร้ายแบบนี้
- คุณตระหนักว่าตอนนี้ฉันเป็นคนโมโหร้ายเท่านั้นน่ะเหรอ
- แม่บางทีก็โมโหร้าย เราทุกคนก็ต่างโมโหร้ายกันทั้งนั้น
- แม่บางทีก็โมโหร้าย เราทุกคนก็ต่างโมโหร้ายกันทั้งนั้น
- และฉันได้นิสัยโมโหร้ายมาจากพ่อเต็มๆเลยล่ะ