โรคฝีกาฬ คือ

• ฝีกาฬ

• โร     โต ป่อง
• โรค     โรก, โรคะ- น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. ( ป. , ส. ).
• ฝี     ๑ น. โรคจำพวกหนึ่ง เป็นต่อมบวมขึ้นกลัดหนองข้างใน เรียกชื่อต่าง ๆ กันหลายชนิด เช่น ฝีคัณฑมาลา ฝีดาษ ฝีประคำร้อย, ราชาศัพท์ว่า พระยอด. ๒
• ฝีก     ก. แฝง, เร้น, ซ่อน.
• ฝีกาฬ     น. ฝีพิษร้ายที่ทำให้ปวดร้อน กระสับกระส่าย มีสีดำ เป็นแล้วมักตาย.
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• กาฬ     กาน, กาละ-, กานละ- น. รอยดำหรือแดงที่ผุดตามร่างกายคนเมื่อตายแล้ว. ว. ดำ, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส. ( ป. ).
• กาฬโรค    กานละ-, กาละ- น. ชื่อโรคระบาดอย่างร้ายแรงชนิดหนึ่ง มักมีอาการบวมนูนที่รักแร้เป็นต้น.
• โรคฝีดาษ    ไข้ทรพิษ ฝีดาษ ไข้หัว ทรพิษ
• โรคกาฬปักษี    กาฬปักษี
• โรคกาฬม่วง    เพอร์พิวรา
• โรคฝีดาษวัว    ฝีดาษวัว
• โรคฝีมะม่วง    ฝีมะม่วง
• โรคฝีในท้อง    ฝีในท้อง วัณโรค
• เกี่ยวกับกาฬโรค    ซึ่งรบกวน ทำให้เกิดโรคติดต่อ นำโรคติดต่อ เกี่ยวกับโรคร้ายแรง เป็นพิษชั่วร้าย แพร่โรคติดต่อ