โรคระบาดสัตว์ คือ

• โรคระบาด
  การระบาดของโรค
  การคืนชีพของโรค
  โรคระบาดพืช

• โร     โต ป่อง
• โรค     โรก, โรคะ- น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. ( ป. , ส. ).
• โรคระบาด     n. โรคติดต่อที่แพร่กระจายโดยรวดเร็ว ตัวอย่างการใช้: ภัยจากธรรมชาติและโรคระบาดมีผลอย่างมากแก่บุคคลที่ทำงานด้านเกษตรกรรม
• คระ     ๑ คฺระ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี คร- เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระบาด     ว. แพร่ไปอย่างรวดเร็ว, แพร่ไปอย่างกว้างขวาง, แพร่ไปทั่ว, เช่น ข่าวลือระบาด, ลักษณะของโรคติดต่อที่แพร่ไปอย่างรวดเร็วและกว้างขวางเป็นคราว ๆ ไป,
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาด     ก. ทำให้เกิดเป็นแผลหรือรอยขีดข่วนอย่างของมีคมบาด เช่น มีดบาด แก้วบาด หญ้าคาบาด. น. แผล.
• สัต     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• สัตว     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• สัตว์     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• โรคระบาดในสัตว์ชั้นต่ํา    ระบาดวิทยา
• โรคระบาดพืช    โรคระบาด การระบาดของโรค โรคระบาดสัตว์ การคืนชีพของโรค
• โรคระบาดในท้องถิ่น    โรคติดต่อในสัตว์เฉพาะท้องถิ่น โรคในท้องถิ่น
• การระบาดของโรค    การฝ่าวงล้อม การแหกคุก โรคระบาด โรคระบาดสัตว์ การคืนชีพของโรค โรคระบาดพืช

• โรคระบาดสัตว์ การปนเปื้อนเชื้อก่อโรค และปลอมปน
• ๑.๒ พระราชบัญญัติโรคระบาดสัตว์ พ .ศ . ๒๔๙๙