โรคเวอมิโนซีส คือ

• โรคพยาธิ
  การเข้าทําลายของพยาธิตัวตืด
  โรคหนอนพยาธิ

• โร     โต ป่อง
• โรค     โรก, โรคะ- น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. ( ป. , ส. ).
• วอ     น. ยานที่มีลักษณะเป็นรูปเรือนหลังคาทรงจั่ว สำหรับเจ้านายหรือข้าราชการฝ่ายในนั่ง มีคานรับอยู่ข้างใต้คู่หนึ่ง ใช้คนหาม,
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• โน     ก. นูนขึ้นเพราะถูกกระทบกระแทกเป็นต้น (มักใช้แก่หัวหรือหน้า) เช่น หัวโน หน้าโน.
• ซี     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวยเป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำเป็นต้น เช่น ไปซิ มาซิ
• โรคเนื้องอกต่อม    โรคมะเร็งเนื้อเยื่อต่อม
• โรคเกลียดกลัวอิสลาม    อิสลาโมโฟเบีย
• โรคเน่า    โรคยอดเน่า
• โรคเริม    โรคผิวหนังพุพอง
• โรคเรื้อน    โรคขี้เรื้อน ขี้เรื้อน เรื้อน หูหนาตาเล่อ ขี้ทูด ขี้ทูดกุดถัง hansen’s disease
• โรคเหา    โรคแมลงปรสิต
• โรคเหือด    หัดเยอรมัน เหือด
• โรคเอ๋อ    กลุ่มอาการดาวน์