โรคแมลงปรสิต คือ

• โรคเหา

• โร     โต ป่อง
• โรค     โรก, โรคะ- น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. ( ป. , ส. ).
• แมลง     มะแลง น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง เมื่อร่างกายเจริญเติบโตเต็มที่แบ่งออกเป็น ๓ ส่วน เห็นได้ชัดเจน ได้แก่ ส่วนหัว ส่วนอก และส่วนท้อง มี ๖ ขา
• มล     มน, มนละ- น. ความมัวหมอง, ความสกปรก, ความไม่บริสุทธิ์; สนิม, เหงื่อไคล. ว. มัวหมอง, สกปรก, ไม่บริสุทธิ์. ( ป. , ส. ).
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ปรสิต     ปะระสิด, ปะระสิดตะ- น. ( แพทย์ ) สัตว์พวกพยาธิที่อาศัยอยู่ในมนุษย์และสัตว์; ( เกษตร ) ตัวเบียน เช่น กาฝาก. ( อ. parasite).
• รส     น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิต     -ตะ- ว. ขาว. ( ป. , ส. ).
• การตัดป้องกันโรคและแมลง    การตัดช่วยไม้วัยรุ่น การตัดบํารุงรักษา การตัดสางเร่งความเพิ่มพูน การปรับปรุงหมู่ไม้
• แมลงปรสิตเล็ก ๆ ที่อยู่บนคนและสัตว์    คนที่น่ารังเกียจ คนเส็งเคร็ง โลน
• แมลงปอ    ๑ ดู ใบโพ ๒. ๒ ดู ปอ ๓.
• โรคสัตว์ติดคนที่มีแมลงเป็นพาหะ    โรคสัตว์ติดคน
• ตัวแมลง    แมลง

• โรคแมลงปรสิตอื่น ๆ ในปศุสัตว์