โศกาลัย คือ

• น. ความเศร้าหมองใจและความห่วงใย, ร้องไห้สะอึกสะอื้น. (ส. โศก + อาลย).

• โศก     ๑ โสกะ-, โสกกะ- น. ความทุกข์, ความเศร้า, ความเดือดร้อนใจ, เช่น อันทุกข์โศกโรคภัยในมนุษย์ มิรู้สุดสิ้นลงที่ตรงไหน. ( อภัย ). ก. ร้องไห้
• โศกา     ก. ร้องไห้ เช่น รู้ว่าผิดแล้วก็แก้ตัวใหม่ อย่ามัวแต่นั่งโศกาอยู่เลย.
• ศก     ๑ น. ผม เช่น พระศกพระพุทธรูป. ( ข. ). ๒ น. ระบบการคำนวณนับเวลาเรียงลำดับกันเป็นปี ๆ โดยถือเอาเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งเป็นจุดเริ่มต้น
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• กาล     ๑ กาน, กาละ- น. เวลา, คราว, ครั้ง, หน. ( ป. , ส. ). ๒ กาน ( โบ ) น. คำประพันธ์.
• ลัย     ไล, ไลยะ- น. จังหวะ (ใช้แก่ดนตรี); ที่อาศัย โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น อาลัย; การหายไป โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น วิลัย บรรลัย. (
• โศกาดูร    ก. เดือดร้อนด้วยความโศก, ร้องไห้สะอึกสะอื้น. (ส. โศก + อาตุร).
• โศก-    โสกะ-, โสกกะ- น. ความทุกข์, ความเศร้า, ความเดือดร้อนใจ, เช่น อันทุกข์โศกโรคภัยในมนุษย์ มิรู้สุดสิ้นลงที่ตรงไหน. (อภัย). ก. ร้องไห้ เช่น เขากำลังทุกข์กำลังโศก อย่าไปรบกวนเขา. ว. เศร้า เช่น บทโศก ตาโศ
• โศกี    ก. ร้องไห้ เช่น รู้ว่าผิดแล้วก็แก้ตัวใหม่ อย่ามัวแต่นั่งโศกาอยู่เลย.
• โศกาอาดูร    ทุกข์ระทม ระทมทุกข์
• การโศกเศร้า    ข้อหา
• ตาโศก    น. ตามีลักษณะเศร้า ชวนให้เอ็นดู.
• ต้นโศก    ต้นอโศก อโศก โศก
• ทุกข์โศก    เสียใจ โทมนัส โศกเศร้า
• สีโศก    โศก