ใช้ซุ้มไม้บัง คือ

• ปกคลุมด้วยใบไม้

• ใช้     ก. บังคับให้ทำ เช่น ใช้งาน; จับจ่าย เช่น ใช้เงิน; เอามาทำให้เกิดประโยชน์ เช่น ใช้เรือ ใช้รถ; ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้; ตอบแทน, ให้ทดแทน, เช่น
• ซุ้ม     ๑ น. สิ่งที่เป็นพุ่มโดยมากปกคลุมด้วยต้นไม้หรือเถาวัลย์ มีทางลอดได้ เช่น ในป่าเถาวัลย์ขึ้นเป็นซุ้มเองตามธรรมชาติ,
• ซุ้มไม้     ซุ้ม ซุ้มไม้ในสวน ร่มไม้ เพลามีด พุ่มไม้ สุมทุม สุมทุมพุ่มไม้ ที่มีร่มเงา
• ไม้     ๑ น. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น,
• บัง     ๑ ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง. ๒ คำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด
• บุคคลที่ไม่ใช่ตัวเก็ง    ม้านอกสายตา คู่แข่งที่ไม่ใช่ตัวเก็ง
• ซึ่งลืมไม่ได้    ซึ่งไม่อาจลืมได้
• ซึ่งทําสิ่งที่สังคมไม่ยอมรับ    หยาบคาย
• สิ่งที่ใช้บัง    ที่กําบัง ที่บังแดด ร่ม ที่ร่ม
• ความไม่ซื่อ    การกระทำที่ไม่ซื่อ การกระทำที่ไม่สุจริต การคดโกง การลวง ความไม่สุจริต การหลอกลวง ความไม่จริงใจ
• ซึ่งดูดซึมไม่ได้    ไม่ดูดซับน้ำ
• ซุ้มไม้ในสวน    ซุ้มไม้ ร่มไม้ เพลามีด
• ความไม่จริง    ความไม่ถูกต้อง สิ่งที่ไม่จริง โกหก ความหลอกลวง ความไม่ซื่อสัตย์
• ต้มไม่ให้แข็ง    =bituminous coal soft coal คิดมาก มีความรู้สึกไว
• เอื้อมไม่ถึง    เปลี่ยนหรือเคลื่อนย้ายจนเกินจะเอื้อมถึงหรือเข้าถึง คว้าไม่ได้ ไปไม่ถึง