ใบหูช้าง คือ

• ดู กระแตไต่ไม้ ๒.

• ใบ     น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
• ใบหู     หู
• หู     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทำหน้าที่สำหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทำไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง;
• หูช้าง     ๑ น. แผ่นกระดานที่ทำเป็นรูปฉากหรือพัดด้ามจิ้วสำหรับติดกับมุมสิ่งของ, ชื่อฉากซึ่งเป็นเครื่องมือวัดมุมของช่างไม้;
• ช้า     ๑ ว. ค่อย ๆ เคลื่อนไป, ไม่เร็ว, ไม่ไว, เช่น เดินช้า วิ่งช้า; ล่า, ไม่ทันเวลาที่กำหนด, เช่น มาช้า. ๒ ว. หยาบ, ชั่ว, เลว, ทราม, เช่น
• ช้าง     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Elephas maximus ในวงศ์ Elephantidae ตัวสีเทา จมูกยื่นยาวเรียกว่า งวง ตัวผู้มีงายาวเรียก ช้างพลาย
• ใบหูส่วนล่าง    ติ่งหู
• ช่างใบเรือ    คนทำใบเรือ ช่างทำใบเรือ
• ใบหญ้า    แผ่นใบ
• ใบหน้า    น. เค้าหน้า, ดวงหน้า, รูปลักษณะของหน้า.
• ใบหุ้น    (กฎ) น. ใบสำคัญสำหรับหุ้นที่บริษัทจำกัดออกให้แก่ผู้ถือหุ้น เพื่อเป็นหลักฐานแสดงการถือหุ้น.
• ใบหุ้นกู้    ตั๋วเงินคลัง พันธบัตร
• ช่างทำใบเรือ    คนทำใบเรือ ช่างใบเรือ
• คล้ายใบหู    มีส่วนที่คล้ายใบหู
• ปลอกใบหุ้มลำต้นบางชนิด    กะปิ ช่องคลอด