ใส่เสื้อผ้า คือ

• แต่งตัว
  แต่งกาย
  สวมเสื้อผ้า

• ใส     ว. แจ่มกระจ่าง เช่น ฟ้าใส, ไม่ขุ่น, ไม่มัว, เช่น น้ำใส กระจกใส.
• ใส่     ก. สวม เช่น ใส่เสื้อ ใส่กางเกง, เอาไว้ข้างในภาชนะหรือสถานที่เป็นต้น เช่น กรอกน้ำใส่ขวด นำนักโทษไปใส่คุก, บรรทุก เช่น เอาสินค้าใส่รถ.
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสื้อ     ๑ น. เครื่องสวมกายท่อนบนทำด้วยผ้าเป็นต้น เรียกชื่อต่าง ๆ กัน เช่น เสื้อกั๊ก เสื้อเชิ้ต. ๒ น. เชื้อสาย; ผีหรืออมนุษย์จำพวกหนึ่ง เรียกเต็มว่า
• เสื้อผ้า     อาภรณ์ เครื่องนุ่งห่ม เครื่องแต่งกาย เครื่องแต่งตัว กิริยาท่าทางหรือการแสดงออกของผู้ชายเจ้าสําอาง เสื้อแจ็กเก็ตกีฬา ภูษณพาส ชุด เสื้อคลุม สิ่งปกคลุม
• ผ้า     น. สิ่งที่ทำด้วยเยื่อใยเช่น ฝ้าย ไหม ขนสัตว์ โดยวิธีทอหรืออัดให้เป็นผืน, มักเรียกตามลักษณะของสิ่งที่ทำ เช่น ผ้าไหม ผ้าฝ้าย ผ้าขนสัตว์
• ตู้ใส่เสื้อผ้า    ที่ใส่เสื้อผ้า
• ที่ใส่เสื้อผ้า    ตู้ใส่เสื้อผ้า
• ไม่ใส่เสื้อผ้า    ถอด เปลื้อง ถอดเสื้อผ้า ล่อนจ้อน เปลือยกาย เปลือยเปล่า
• คนไม่ใส่เสื้อผ้า    คนเปลือยกาย
• ซึ่งไม่ใส่เสื้อผ้า    เปลือย เปลือยกาย
• ลิ้นชักใส่เสื้อผ้า    ตู้มีลิ้นชัก ตู้ลิ้นชักใส่เสื้อผ้า
• ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า    เกี่ยวกับชุดลำลอง
• ซึ่งไม่สวมใส่เสื้อผ้า    เปลือย เปลือยเปล่า
• ซึ่งไม่ได้ใส่เสื้อผ้า    ซึ่งเปลือยเปล่า

• เธอสามารถกลับมาใส่เสื้อผ้าสะอาดได้ก็เพราะฉันนะ
• " ถ้าฉันใส่เสื้อผ้าทับกับ แล้วสวมรองเท้าคู่นี้ซะ "
• ไม่มีอะไร รีบลุกแล้วใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อน
• ฉันไม่สนใจหรอก ไม่ว่าเธอจะใส่หรือไม่ใส่เสื้อผ้า
• โดยเฉพาะตอนที่ใส่เสื้อผ้าอยู่ แล้วถอดออกน่ะครับ
• ให้เขาใส่เสื้อผ้าของโทงาชิ และมาพบคุณตอนกลางคืน
• ดู นี่ซะ ใส่เสื้อผ้า และ ฉันจะไม่คิดถึงเรื่องนั้น
• ฝนกำลังตกแล้วนายใส่เสื้อผ้าสีขาวทั้งชุดเนี่ยนะ !
• ไม่ต้องห่วง ฉันว่าฉันใส่เสื้อผ้าของคุณได้ทุกตัว
• ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนออกไปข้างนอกด้วยล่ะ