ไข่หำ คือ

• (ถิ่น-อีสาน) น. ลูกอัณฑะ.

• ไข     ๑ น. มันข้น, น้ำมันที่ได้จากสัตว์ พืช หรือแร่ ที่แข็งตัวในอุณหภูมิปรกติ; น้ำมันที่มีสถานะเป็นของแข็งเนื่องจากอยู่ในอุณหภูมิต่ำ. ( อ. wax). ๒
• ไข่     ๑ น. ตัวสืบพันธุ์ประกอบด้วยเซลล์สืบพันธุ์เพศเมีย อาหาร และสิ่งห่อหุ้มซึ่งอาจจะเป็นไข่ขาว วุ้น เยื่อถุงไข่ หรือเปลือก ส่วนมากมีรูปร่างกลม
• หำ     ( ถิ่น-อีสาน, พายัพ ) น. ลูกอัณฑะ, ไข่หำ หรือ หมากไข่หำ ก็เรียก.
• หมากไข่หำ    (ถิ่น-อีสาน, พายัพ) น. ลูกอัณฑะ, หำ หรือ ไข่หำ ก็เรียก.
• กะหำ    น. ไข่หำ, ลูกอัณฑะ.
• กะหำแพะ    น. ชื่อมะเขือพันธุ์หนึ่งของชนิด Solanum melongena L..
• ไข้    น. ความเจ็บป่วย เช่น ไข้จับสั่น ไข้ทรพิษ ไข้หวัด ไข้หวัดใหญ่; อาการที่มีอุณหภูมิของร่างกายผิดจากระดับปรกติเนื่องจากความเจ็บป่วย. (อ. fever, pyrexia, pyrexy).
• ตีไข่    ตีหรือคนให้เข้ากัน
• มีไข้    v. มีอาการของโรคทำให้ตัวร้อน , ชื่อพ้อง: จับไข้, เป็นไข้ ตัวอย่างการใช้: อาการเยื่อหุ้มสมองอักเสบ คือ มีไข้ อ่อนเพลีย ปวดศีรษะ อาเจียนพุ่ง คอแข็ง
• แก้ไข    ก. ทำส่วนที่เสียให้คืนดีอย่างเดิม, ดัดแปลงให้ดีขึ้น, แก้ ก็ว่า.
• ใส่ไข่    (สำ) อาการที่พูดขยายความให้เกินความจริง, ใส่สีสัน หรือ ใส่สีใส่สัน ก็ว่า.
• ไขว่    ไขฺว่ ก. ไขว้ เช่น ไขว่ชะลอม, ก่ายกัน. ว. อาการที่เคลื่อนไหวไปมาอย่างสับสน เช่น เดินไขว่ โบกมือไขว่. น. เรียกแผ่นกระดาษที่รองรับแผ่นทองคำเปลวสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ จำนวน ๒๐ แผ่น ว่า ๑ ไขว่.
• ไขว้    ไขฺว้ ก. ขัด เช่น ไขว้เฉลว, สับกัน เช่น ส่งของไขว้ คือ เอาของคนหนึ่งไปส่งคืนให้อีกคนหนึ่ง, ก่ายสับกัน เช่น ไขว้ขา; กิริยาที่เตะตะกร้อด้วยบิดเท้าไปอีกข้างหนึ่ง เรียกว่า เตะไขว้.
• ไขหู    ว. ทำเป็นว่าไม่ได้ยิน.
• ไข่กบ    ดูใน กินสี่ถ้วย.