ไข้ผื่น คือ

• น. ไข้ที่มีผื่นและการเปลี่ยนแปลงอย่างอื่นทางผิวหนัง มีลักษณะอาการและความรุนแรงต่าง ๆ กัน ตั้งแต่เป็นเม็ดเล็ก ๆ เหมือนหัวเข็มหมุด จนถึงปื้นใหญ่ ๆ ในรายที่รุนแรงมากอาจมีเลือดออกใต้ผิวหนังบริเวณผื่นหรือปื้น และผิวหนังจะเปลี่ยนเป็นสีคล้ำ, ไข้กาฬ หรือ ไข้ส่า ก็เรียก. (อ. exanthematous fever).

• ไข     ๑ น. มันข้น, น้ำมันที่ได้จากสัตว์ พืช หรือแร่ ที่แข็งตัวในอุณหภูมิปรกติ; น้ำมันที่มีสถานะเป็นของแข็งเนื่องจากอยู่ในอุณหภูมิต่ำ. ( อ. wax). ๒
• ไข้     น. ความเจ็บป่วย เช่น ไข้จับสั่น ไข้ทรพิษ ไข้หวัด ไข้หวัดใหญ่; อาการที่มีอุณหภูมิของร่างกายผิดจากระดับปรกติเนื่องจากความเจ็บป่วย. ( อ. fever,
• ผื่น     น. เม็ดตุ่มหรือแถบที่ผุดขึ้นเป็นพืดบนผิวหนัง.
• ผู้เฝ้าไข้    คนเฝ้าไข้
• ผู้แก้ไข    n. ผู้ที่ดัดแปลงให้ดีขึ้น ชื่อพ้อง: คนแก้ไข ตัวอย่างการใช้: บทความที่พวกเราอ่านอยู่นี้ อาจารย์อัมพิกาเป็นผู้แก้ไข จนกระทั่งได้ภาษาที่สละสลวยเช่นนี้ clf.: คน
• ไขมัน    น. สารประกอบอินทรีย์จำพวกหนึ่งมีทั้งในสัตว์และพืช ไม่ละลายน้ำ, ถ้าเป็นของเหลวในอุณหภูมิปรกติเรียก น้ำมัน, ถ้าเป็นของแข็งในอุณหภูมิปรกติเรียก ไข. (อ. fat); (ปาก) เรียกเนื้อเยื่อเกี่ยวพันชนิดหนึ่งในคน
• ไขย่น    น. ม่านจีบ. (ประชุมพงศ.).
• ไขว้กัน    ขวางกัน ทแยงกัน เป็นรูปกากบาทหรือรูปกางเขน เป็นรูปกางเขน สานกัน
• ไข่ญี่ปุ่น    (โบ) น. ไข่ลูกเขย.
• ไข่ดัน    น. ต่อมน้ำเหลืองที่อยู่ใต้ผิวหนังของบริเวณขาหนีบ ซึ่งเป็นแนวต่อระหว่างลำตัวกับต้นขา มีหน้าที่กักและทำลายเชื้อโรคที่อาจผ่านเข้าในร่างกายท่อนบน.
• ไข่ตุ๋น    น. ไข่ที่ตีไข่แดงกับไข่ขาวให้เข้ากันแล้วนึ่ง.
• ไข่น้ำ    ดู ไข่แหน.
• ไข่น้ำค้าง    น. ไข่ขาวส่วนที่เป็นน้ำใส ๆ ที่ติดอยู่กับเปลือกด้านป้าน.
• ไข่หิน    ๑ น. ไข่ที่แข็งคล้ายหิน. ๒ น. ชื่อสาหร่ายสีเขียวชนิด Nostochopsis lobatus Wood ในวงศ์ Nostochopsidaceae ลักษณะรูปไข่ ค่อนข้างกลมเล็ก สีเขียวแก่ เกิดในน้ำใสสะอาด เกาะอยู่กับหิน กินได้, ดอกหิน ก็เรียก
• ไข่ในหิน    (สำ) น. ของที่ต้องระมัดระวังทะนุถนอมอย่างยิ่ง.

• ลักษณะอาการของไข้ผื่นแดงในเด็ก
• ในบางกรณีอาการของรูปแบบเฉียบพลันของโรคหลอดเลือดอักเสบจะแสดงออกเมื่อโรคติดเชื้อบางชนิดมีพัฒนาการ ซึ่งรวมถึงโรคหัดเยอรมันและโรคหัดเช่นเดียวกับไข้ผื่นแดง