ไทเบรก คือ

• ช่วงไทเบรก

• ไท     ๑ ( โบ ) น. ไทย เช่น ปีโถะหนไทกัดเหมา. ( จารึกสยาม ). ๒ น. ผู้เป็นใหญ่.
• เบรก     เบฺรก น. เครื่องห้ามล้อ. ก. ห้ามล้อ. ( อ. brake).
• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• รก     ๑ ว. ที่กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น ทิ้งกระดาษไว้รกบ้าน,
• ช่วงไทเบรก    ไทเบรก
• อสูรกายไทเฟียส    ไทเฟียส
• ทีเบรก    คอฟฟี่เบรก ของว่างช่วงพักเบรก
• ไทเก็ก    มวยไทเก็ก
• ไทเป    กรุงไทเป เมืองหลวงประเทศไตหวัน เมืองหลวงประเทศไต้หวัน สาธารณรัฐจีน เมืองหลวงของไต้หวัน
• ไทเฟียส    อสูรกายไทเฟียส
• ดรัมเบรก    เบรกกง
• ดิสก์เบรก    เบรกจาน
• เบรกกง    ดรัมเบรก
• ไฟเบรก    n. ไฟท้ายรถที่เมื่อแตะคันเบรกไฟจะสว่างเป็นสัญญาณเตือนขึ้น ตัวอย่างการใช้: เขาเอารถไปเปลี่ยนไฟเบรกที่ร้านประจำ เพราะราคาถูกกว่าและไม่เสียค่าบริการ
• ไทเทเนียม    น. ธาตุลำดับที่ ๒๒ สัญลักษณ์ Ti เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง หลอมละลายที่ ๑๖๖๘ °ซ. ใช้ประโยชน์นำไปผสมกับโลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ. (อ. titanium).